Tου Alessio Viola, Aπόδοση: Άκης Τεμπερίδης, Lexartis Φωτογραφίες:Massimiliano Serra
Εμφάνιση concept car με υφασμάτινη οροφή και κάτω από το καπό ένας κινητήρας - έκπληξη από τον κατασκευαστή που επινόησε την τεχνολογία των υβριδικών: ένας 8κύλινδρος ατμοσφαιρικός με πολλά κυβικά, χωρίς ίχνος ηλεκτρικής υποβοήθησης.
Δεν είναι από τα αυτοκίνητα που απλά βάζεις μπροστά και πηγαίνεις στη δουλειά σου. Αξίζει να ξοδέψεις ποιοτικό χρόνο παρατηρώντας το εξωτερικά ή απλά να καθίσεις πίσω από το τιμόνι και να περιεργαστείς το σαλόνι του. Σαν καλό κρασί πουχρειάζεταινα το κοιτάξεις, να το ζυγίσεις και να το γευτείς πριν το πιείς. Ένα έργο τέχνης πάνω σε τέσσερις τροχούς, το οποίο δε φτιάχτηκε για φευγαλέες ή επιδερμικές σχέσεις. Δεν είναι φτιαγμένο απλά για να το οδηγείς αλλά για να το ζεις. Τότε μόνο θα καταλάβεις το νόημα της διαφορετικότητάς του. Όλα τα παραπάνω ίσχυαν για το coupé και ακόμη περισσότερο για την topless έκδοση του LC, ενός αυτοκινήτου που βρίσκεται εδώ για να αντιπαρατεθεί με έξοχες κατασκευές όπως η BMW Σειρά 8 Cabrio και η Mercedes Benz SL, η οποία σύντομα μπαίνει στην επόμενη γενιά της. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και ιαπωνικό alteregoμίας Bentley Continental GTC, αλλά δύσκολα θα το βάζαμε απέναντι στην αειθαλή 911, ένα αυτοκίνητο που από το 1963 μέχρι σήμερα εξακολουθεί να ανοίγει νέους ορίζοντες στην κατηγορία, με εντελώς δικό του τρόπο. Η 911 είναι κατ’ εξοχήν «driver’s car» και το LC δεν θέλει να την αντιγράψει, ούτε να ανεβάσει τον πήχυ στο τομέα της οδικής συμπεριφοράς. Είναι κάτι πέρα από μηχανή οδήγησης. Ένα cruiser υψηλής κλάσης, ένα μοντέλο – κράχτης που έχει δύο αποστολές. Από τη μία να χαρίσει λάμψη στα πιο ταπεινά Lexus UX και NX και από την άλλη να προσφέρει στιγμές απόλαυσης στους λίγους τυχερούς που μπορούν να το αποκτήσουν. Θα μπορούσε να είναι μία πολυτάλαντη γκέισα, με τη διαφορά ότι εκείνηείναι σχεδόν αδύνατο να την κάνεις δική σου.
Η ανοιχτή οροφή δεν έχει αλλάξει τον χαρακτήρα του Lexus LC. Πρόκειται πάντα για ένα διακριτικά σπορ αυτοκίνητο υψηλού τουρισμού. Η ίδια η οροφή του με την τετραπλή στρώση υφάσματος είναι ένα έργο μηχανολογικής τέχνης. Οι Takumi– όπως λένε στην Ιαπωνία τους χειροτέχνες μάστορες παλαιάς σχολής - τηνεξέλιξανμε την ίδια εμμονή που επέδειξαν σε όλα τα στοιχεία της καμπίνας. Ο μηχανισμός της οροφής, έτσι για να σας δώσουμε ένα στοιχείο, έχει δοκιμαστεί σε 18.000 κύκλους ανοίγματος – κλεισίματος και δεν παρουσίασε το παραμικρό πρόβλημα. Σύμφωνα με τη Lexus, ο μηχανισμός είναι φτιαγμένος για να αντέξει τουλάχιστον 24 χρόνια καθημερινής χρήσης.
Με το που κάθεσαι πίσω από το τιμόνι, νιώθεις εκείνη τη συστολή που μόνο πολύ καλοφτιαγμένα αυτοκίνητα προκαλούν. Το κάθισμα του οδηγού είναι μία εργονομικά σχεδιασμένη πολυθρόνα που επισκιάζει ακόμη κι εκείνα της Volvo. Αισθάνεσαι όμορφα όπως σε αγκαλιάζει το απίστευτα απαλό δέρμα, ενώ ανάμεσα στην πλάτη και το προσκέφαλο είναι κρυμμένος ένας αεραγωγός για να κρατάει ζεστή την περιοχή του αυχένα, ώστε να μπορείς να οδηγείς με ανοιχτή οροφή ακόμη και το χειμώνα. Δεν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία αυτό, καθώς πρώτη το είχε επινοήσει η Mercedes με το Airscarf, αλλά δείχνει πόσο μελέτησαν οι Ιάπωνες τον ανταγωνισμό σχεδιάζοντας το LC.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ
Τα δύο πίσω καθίσματα, τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα ευρύχωρα ούτε στο coupé, καλύτερα να τα ξεχάσετε κι ας αναγράφονται στην άδεια κυκλοφορίας. Ή μάλλον θεωρήστε τα προέκταση του χώρου αποσκευών, ο οποίος έχει πληρώσει και το μεγαλύτερο τίμημα κατά τη μετατροπή του LC από coupé σε convertible. Εκεί πίσω διπλώνεται σαν origami (στα ιαπωνικά το δίπλωμα χαρτιού)η υφασμάτινη οροφή και δεν αφήνει ιδιαίτερο χώρο για τις αποσκευές. Το θετικό είναι ότι με τη δική μας μέτρηση ο χώρος αποδείχτηκε ελαφρώς μεγαλύτερος από αυτό που δηλώνει ο κατασκευαστής, χωρώντας 160 λίτρα αντί 149. Σε κάθε περίπτωση δεν αρκούν για ένα ζευγάρι σε μία απρογραμμάτιστη απόδραση του σαββατοκύριακου. Το θέμα είναι ότι δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να εκμεταλλευτείτε καλύτερα τον χώρο πίσω, ακόμη και με την οροφή κλειστή.
Μπροστά, η καμπίνα είναι ένα εξαιρετικό δείγμα ρετροφουτουρισμού, συνδυάζοντας κλασικά στοιχεία με άλλα που έρχονται από το μέλλον. Με απόλυτη αρμονία θα λέγαμε, καθώς οτιδήποτε έχουν σχεδιάσει στην καμπίνα οι μάστορες στην καλλιγραφία Ιάπωνες, το έκαναν από αγνή έμπνευση και όχι από υποχρέωση. Όσο για το επίπεδο του φινιρίσματος; Είναι στα επίπεδα μίας Aston Martin ή μίας Bentley, αν αυτό σας λέει κάτι.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι το αυτοκίνητο δεν είναι τέλειο, όμως με όλη τη χάρη που το διακρίνει του συγχωρείς κάποια ατοπήματα, όπως για παράδειγμα κάποια στοιχεία εργονομίας.Το περιβάλλον χρήστη του infotainment μπορεί να σε τρελάνει σε πρώτη επαφή καθώς στο χειρισμό του έχεις να αντιμετωπίσεις δύο προκλήσεις: η μία είναι να βρεις την άκρη με τα δαιδαλώδη μενού του συστήματος. Η δεύτερη είναι ότι όλα πρέπει να τα κάνεις από ένα touchpad στην κεντρική κονσόλα. Σωστά διαβάσατε, το LC δε διαθέτει οθόνη αφής, ούτε και περιστροφικό πολυδιακόπτη, οπότε είναι πολύ εύκολο να κάνεις λάθος με το δείκτη σε τόσο μικρή επιφάνεια και να επιλέξεις άλλο εικονίδιο στην οθόνη. Ακόμη κι αν είσαι εξοικιωμένος με touchpad σε φορητό υπολογιστή, δεν είναι το ίδιο, καθώς στην περίπτωση εκείνη δεν οδηγείς ταυτόχρονα, ούτε υπάρχουν κραδασμοί. Άρα, πρέπει να κάνει κάτι η Lexus γι’ αυτό.
Πάμε τώρα στα θετικά. Το υψηλής πιστότητας ηχοσύστημα Mark Levinson έχει ισχύ 918 W ενώ στο μοντέλο 2021 το LC συνδέεται και με AndroidAuto και με Apple CarPlay. Όμως θα εμμείνω στην εργονομία, το λεπτό εκείνο σημείο επαφής ενός αυτοκινήτου με τον οδηγό του ή ρήξης στην προκειμένη περίπτωση. Είναι κρίμα να θέλεις, για παράδειγμα, να οδηγήσεις με ανοιχτή οροφή μέσα στο χειμώνα και ενώ έχεις στη διάθεσή σου ένα θερμό ρεύμα αέρα στην περιοχή του αυχένα, να πρέπει να κάνεις μαγικά από το καταραμένο touchpad για να ενεργοποιήσεις το σύστημα. Το ίδιο ισχύει και για τα θερμαινόμενα καθίσματα και το τιμόνι – όλα αυτά γίνονται από εκείνη τη μικροσκοπική επιφάνεια αφής. Και δεν είναι το πιο πρακτικό πράγμα στον κόσμο.
Τουλάχιστον το αυτοκίνητο διαθέτει κάποιες λειτουργίες που σώζουν την κατάσταση όπως το Climate Concierge στον κλιματισμό, το οποίο συνυπολογίζει διάφορες παραμέτρους ώστε να διατηρεί την επιθυμητή θερμοκρασία στην καμπίνα. Όταν για παράδειγμα επιταχύνεις με την οροφή ανοιχτή, το σύστημα αυξάνει αυτόματα τη θερμοκρασία του αέρα.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Η ουσία ωστόσο αυτού του αυτοκινήτου είναι κρυμμένη κάτω απότο καπό. Φαντάζει απίστευτο αλλά οι ίδιοι οι εφευρέτες των υβριδικών, οι σύγχρονοι απόστολοι του εξηλεκτρισμού, οι άνθρωποι της Toyota δηλαδή, τοποθέτησαν έναν κινητήρα που συνιστά αναχρονισμό με βάση τη σύγχρονη φιλοσοφία τους. Πρόκειται για έναν 5λιτρο, ατμοσφαιρικό V8, χωρίς υποψία υβριδικού συστήματος. Απίστευτο κι όμως αληθινό. Το γιατί, αναζητήστε το στο packagingτουcabrio, το οποίο δεν αφήνει χώρο για μπαταρίες. Οποιοσδήποτε οικολογικά ευαισθητοποιημένος μπορεί να μειδιάσει με μία τέτοια επιλογή στην εποχή της Greta Thunberg, όμως αρκεί να τον βάλετε πίσω από το τιμόνι και να τον αφήσετε να οδηγήσει, ώστε να ξεχάσει όσα έμαθε. Στην οδήγηση, η μοτερούκλα αυτή παλαιάς σχολής με τον μπάσο ήχο, στεντόρειο θα τον χαρακτηρίσουμε, είναι πραγματική απόλαυση. Η ηχητική του υπόκρουση είναι πηγαία, χωρίς ηλεκτρονικά ελεγχόμενες ενισχύσεις, όπως αλλού. Και από χαρακτήρα; Αποκρίνεται στο γκάζι ακαιριαία, είναι απαλός όταν θέλεις και επιβλητικός όταν του το ζητήσεις και δουλεύει ευχάριστα μέχρι τις 7.300 στροφές.Στην πορεία συνεργάζεται άψογα με ένα 10τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, από τα κλασικά, δηλαδή με μετατροπέα ροπής. Το κιβώτιο της ιαπωνικής Aisin δεν είναι σπορ όσο ένα μοντέρνο διπλού συμπλέκτη, όμως στα προγράμματα Sport και Sport+ είναι ευχάριστο ως manual από τα χειριστήρια του τιμονιού. Όσο κι αν σας αρέσει η χειροκίνητη λειτουργία, θα καταλήξετε να εμπιστεύεστε το κιβώτιο να κάνει τη δουλειά του στην αυτόματη λειτουργία. Ο επιλογέας του, πάντως, έχει την ίδια ακριβώς λογική λειτουργίας με του Prius.
Γενικότερα το LC Convertibleδεν έχει ξυραφένια αίσθηση. Μπορεί το σασί του να έχει σπορ προδιαγραφές, δε είναι όμως ό,τι πιο ευέλικτο έχω οδηγήσει. Με απλά λόγια το αυτοκίνητο είναι λιγότερο αποφασισμένο και ακριβές στο δρόμο από τον γερμανικό και βρετανικό ανταγωνισμό του. Το βάρος του είναι παραπλήσιο με του LC Coupé με το V6 υβριδικό κινητήριο σύνολο. Σε σχέση με εκείνο διαθέτει μπλοκέ διαφορικό, όχι όμως και σύστημα τετραδιεύθυνσης. Ο λόγος; Η έλλειψη χώρου στο πίσω μέρος. Γενικά, το LC Convertibleείναι λιγότερο σπορ από το Coupè αλλά δεν τα πηγαίνει άσχημα στο όριο. Η ουσία είναι ότι δε χρειάζεται να αναζητάς το οποιοδήποτε όριο πίσω από το τιμόνι του, μιας και στα δύο τρία των δυνατοτήτων του είναι που σε κερδίζει περισσότερο. Είπαμε, πρόκειται για ένα σπάνιο κράμα πολυτέλειας, μοναδικότητας και άνεσης.
