Μια που η κυβέρνηση επιδιώκει την απαλλαγή από πολλές δυσλειτουργίες και παράλογες αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν παραδοσιακά τη λειτουργία του κράτους, είναι άμεση ανάγκη να προχωρήσει στην κατάργηση του μεγάλου παραλογισμού των τεκμηρίων.
Ενός μέτρου που, δεκαετίες τώρα, ελάχιστα προσφέρει στο ελληνικό Δημόσιο, στρεβλώνοντας όμως την αγορά αυτοκινήτου και δημιουργώντας προβλήματα σε πολλούς πολίτες που, χωρίς να είναι φοροφυγάδες, βρίσκονται παγιδευμένοι σ’ ένα εντελώς παράλογο σκεπτικό. Και μόνο το γεγονός ότι ο υπολογισμός των τεκμηρίων βασίζεται στα… κυβικά των κινητήρων, δείχνει πόσο άσχετο με την τεχνολογική πραγματικότητα της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι το μέτρο και πόσο εκτός τόπου και χρόνου οι εμπνευστές του.
Το γεγονός ότι στα κίνητρα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης προσφέρθηκε απαλλαγή από τα τεκμήρια για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αξίας (προ φόρων) έως 50.000 ευρώ και τεκμήριο μόλις 4.000 για τα ακριβότερα, είναι η πιο κραυγαλέα αντίφαση στην επιχειρηματολογία ότι δήθεν τα τεκμήρια καταπολεμούν τη φοροδιαφυγή. Ο ιδιοκτήτης ενός πανάκριβου ηλεκτρικού αυτοκινήτου μπορεί να δηλώνει και ότι δεν έχει καθόλου εισόδημα κι ένας μισθωτός ή συνταξιούχος με ένα παραδοσιακό οικογενειακό αυτοκίνητο 20.000-25.000 ευρώ μπορεί επιβαρύνεται με τεκμαρτό εισόδημα, το οποίο μάλιστα προστίθεται στο τεκμήριο των… τετραγωνικών του σπιτιού του (άλλος παραλογισμός αυτός!) και στο επιπλέον τεκμήριο (επιτομή της διαστροφής) των 5.000 ευρώ επειδή… υπάρχει αυτός και η/ο σύζυγός του.
Αλλά και η σύγκριση ανάμεσα στα τεκμήρια που υπολογίζονται για τα παραδοσιακά αυτοκίνητα δείχνει τον παραλογισμό του μέτρου. Εδώ και πολλά χρόνια ο κυβισμός των κινητήρων δεν παίζει κανένα ρόλο στις επιλογές των εταιρειών κατά την δημιουργία των μοντέλων τους, ούτε στην τελική αξία των αυτοκινήτων. Η κάθε εταιρεία επιλέγει κινητήρες ανάλογα με τις τεχνολογίες που εξελίσσει με στόχο κυρίως τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Ένας κινητήρας μικρού κυβισμού με τούρμπο και μεγάλη ισχύ μπορεί να τοποθετείται σε ένα ακριβό αυτοκίνητο, ο ιδιοκτήτης του οποίου επιβαρύνεται με χαμηλό τεκμήριο. Ενώ σ’ ένα άλλο αυτοκίνητο λιγότερο ακριβό και γρήγορο και πιο οικονομικό μπορεί να χρησιμοποιείται ένας κινητήρας μεγαλύτερου κυβισμού, επιβαρύνοντας τον ιδιοκτήτη του με μεγαλύτερο τεκμήριο. Το τερατώδες μάλιστα στην εφαρμογή του μέτρου είναι ότι το ποσό του τεκμηρίου που υπολογίζεται με βάση τα κυβικά του κινητήρα ενός αυτοκινήτου, όχι απλώς θεωρείται ως εισόδημα που αποκτά ο ιδιοκτήτης, αλλά και ως εισόδημα που… ξοδεύεται (με αποτέλεσμα να αφαιρείται από το εισόδημα παρελθόντων ετών που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος για να δικαιολογήσει κάποια χρονιά μια έκτακτη αγορά). Καιρός να σταματήσει αυτός ο παραλογισμός…
Πάνος Φιλιππακόπουλος
