Η γέφυρα «φάντασμα» που δεν οδηγούσε πουθενά

Τι ακριβώς ήταν η γέφυρα που δεν συνέδεε τίποτα και βρισκόταν εκτός της κοίτης του ποταμού που υποτίθεται ότι περνούσε;

Η Ονδούρα είναι ένα κράτος της Κεντρικής Αμερικής το οποίο με 112.090 τ.χλ. επιφάνεια και 9.892.632 κατοίκους, είναι πολύ κοντά στην Ελλάδα, σε ότι αφορά σε έκταση και πληθυσμό. Έχουμε και άλλες ομοιότητες με την Ονδούρα, καθώς σχεδόν οι μισοί κάτοικοι ζούνε σε μεγάλα αστικά κέντρα και ένα μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ προέρχεται από τον τουρισμό.

Έχει και άλλα όμως. Στην Ονδούρα, εθνικό προϊόν είναι οι μπανάνες και επίσης πρόκειται για μια από τις πιο φτωχές χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Εμείς έχουμε τις ελιές ως εθνικό προϊόν και όχι τις μπανάνες, αν και πολύ συχνά αποκαλούμαστε «μπανανία», για άλλους λόγους. Τυγχάνει όμως να είμαστε από τις φτωχές χώρες της ΕΕ, οπότε πολλά τα κοινά με την Ονδούρα, μέχρι και οι σημαίες μας έχουν συνδυασμό λευκού και γαλάζιου.

Μετά από αυτή την σύντομη και ελπίζω όχι κουραστική εισαγωγή, πάμε στο θέμα μας. Η Choluteca είναι μια πόλη στα νοτιοδυτικά της Ονδούρας, η οποία θεμελιώθηκε και αναπτύχθηκε δίπλα στην κοίτη του ομώνυμου ποταμού, μήκους 350 χιλιομέτρων, που διέρχεται από την περιοχή.

Στην Ονδούρα, δεδομένου του γεωγραφικού πλάτους και της μορφολογίας αλλά και του ότι ο Ατλαντικός (Καραϊβική) και ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι σχετικά κοντά μεταξύ τους, το κλίμα κυμαίνεται από αυτό των τροπικών μουσώνων μέχρι αυτού του δάσους της βροχής. Κοινή συνισταμένη αυτών των δύο, είναι η βροχή. Πολύ βροχή. Επίσης, που και που φαινόμενα όπως το El Niño του Ειρηνικού και οι τυφώνες που σχηματίζονται στην Καραϊβική, τα κάνουν λίγο «γης Μαδιάμ».

Ας το κρατήσουμε αυτό, σε πρώτη φάση, για να καταλάβουμε ότι ο ποταμός Choluteca κατεβάζει πολύ νερό και η κοίτη του σε ορισμένα σημεία ξεπερνά σε πλάτος τα 100 μέτρα. Για τους Τσολουτεκάνιους και όχι μόνο, αυτό ήταν ένα θέμα. Βλέπετε, το σημείο αυτό, όντας στο κέντρο… της Κεντρικής Αμερικής, ήταν το πέρασμα που συνέδεε οδικά τις βόρειες με τις νότιες χώρες της ευρύτερης περιοχής.

Το 1937 λοιπόν, εγκαινιάστηκε μια γέφυρα – αντίγραφο της περίφημης Golden Gate Bridge που βρίσκεται στο San Francisco των ΗΠΑ, η οποία κατασκευάστηκε από το αντίστοιχο της δικής ΜΟΜΑ, σώμα του αμερικανικού στρατού. Ορίστε και άλλα κοινά με εμάς, στην Ονδούρα αρέσκονται σε «ταρατατζούμ» έργα και φαμφάρες και επίσης, αλλότριες –ισχυρές- δυνάμεις ανακατεύονται στα εσωτερικά τους.

Μετά από πολλά χρόνια όμως, η γέφυρα αυτή είχε παλιώσει και αδυνατούσε να εξυπηρετήσει τον όγκο της κυκλοφορίας των οχημάτων που διέρχονταν από αυτή. Για αυτούς τους λόγους, η κυβέρνηση της Ονδούρας δημιούργησε μια παρακαμπτήριο που διερχόταν περιαστικά, έξω από την Choluteca και ανέθεσε σε μια ιαπωνική κατασκευαστική, να φτιάξει μια νέα, μεγαλύτερη γέφυρα πάνω από τον ποταμό.

Τα έργα ξεκίνησαν το 1996 και το καλοκαίρι (για το Β. Ημισφαίριο) του 1988, το έργο παραδόθηκε στην κυκλοφορία. Πλέον η Ονδούρα είχε έναν σύγχρονο δρόμο και μια εξίσου σύγχρονη γέφυρα πάνω από τον ποταμό Choluteca. Λίγο αργότερα όμως, τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, συνέβη κάτι τρομακτικό.

Ο «Mitch», ήταν ο δεύτερος πιο φονικός τυφώνας της ιστορίας που δημιουργήθηκε στη «μήτρα» του Ατλαντικού. Για την Κεντρική Αμερική, ήταν ο πιο φονικός όλων των εποχών, αφήνοντας πίσω του 11.374 νεκρούς και τεράστιες, ανυπολόγιστες καταστροφές. Η Ονδούρα, ήταν η χώρα που «χτυπήθηκε» περισσότερο από τον τυφώνα, με την εκδήλωση των καιρικών φαινομένων να είναι η πιο ακραία.

Στην ανατολική πλευρά, άνεμοι με ταχύτητα μεγαλύτερη των 200 χιλιομέτρων και κύματα ύψους 13 μέτρων, σάρωσαν τις ακτές, ξεριζώνοντας όλη την βλάστηση, συμπεριλαμβανομένων και των μαγκρόβιων δασών, με το πολύ ισχυρό ριζικό σύστημα.

Στην ενδοχώρα και στα δυτικά της Ονδούρας η κατάσταση ήταν διαφορετική αλλά όχι καλύτερη, αφού οι περιοχές αυτές δέχτηκαν κατακλυσμιαία βροχόπτωση.

Tα 300 χλστ. ήταν ο μέσος ημερήσιος όρος σε ύψος βροχής, ωστόσο το σημείο που δέχτηκε την μεγαλύτερη ποσότητα νερού, ήταν η ευρύτερη περιοχή γύρω από την πόλη Choluteca, με το ύψος της βροχής να φτάνει τα 928 χλστ. Στις ορεινές περιοχές ανατολικά, εκεί που βρίσκονταν οι λεκάνες απορροής του ποταμού, υπήρξαν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες για ύψος βροχής στα 1.900 χλστ.

Τα ποτάμια στην Ονδούρα «φούσκωσαν», σε «επίπεδα πρωτοφανή και χωρίς προηγούμενο για τον 20^ο αιώνα», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, για την «επόμενη μέρα» του τυφώνα Mitch, που κόστισε τη ζωή σε 7.000 ανθρώπους στην χώρα. Ήταν τόσο έντονο και ακραίο το φαινόμενο, που άλλαξε η γεωμορφολογία της Ονδούρας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ολόκληρα βουνά διαβρώθηκαν, δάση εξαφανίστηκαν και η ακτογραμμή της χώρας στα ανατολικά δεν θα ήταν ποτέ ξανά η ίδια.

Για την Choluteca, η υπερχείλιση του ποταμού, αφάνισε κάθε ίχνος του νέου περιαστικού δρόμου, ενώ ακόμα και η ίδια η κοίτη του ποταμού άλλαξε θέση και μετατοπίστηκε 100+ μέτρα. Παραδόξως πως, η φτιαγμένη από τους Ιάπωνες γέφυρα, άντεξε αυτή την βιβλική καταστροφή αλλά μετά το πέρασμα του τυφώνα, έστεκε σαν μια κατασκευαστική παραδοξότητα, χωρίς δρόμο στα άκρα της και χωρίς κοίτη ποταμού από κάτω της.

Παρέμεινε έτσι για μια πενταετία, αποκτώντας την ονομασία «η γέφυρα του πουθενά», ωστόσο το 2003, στρώθηκε νέος δρόμος και με την προσθήκη επεκτάσεων, κατέστη ξανά λειτουργική.