Μοτοσυκλέτα με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτρια

Εκεί που νομίζαμε ότι τα έχουμε δει όλα, η YongLE Risheng μας απέδειξε πόσο λάθος κάναμε.

Του Ελευθέριου Γριμπάπη

Η YongLE Risheng είναι μία κινέζικη εταιρεία που ειδικεύεται σε οχήματα που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα βασίζεται σε ένα μοντέλο που μοιάζει με Honda CG125. Όμως αντί για μοτέρ εσωτερικής καύσης, διαθέτει έναν ηλεκτροκινητήρα 1.500W, με μια μπαταρία λιθίου-φωσφορικού άλατος 30Ah. Το “highlight”, βέβαια, είναι η οροφή με φωτοβολταϊκά πάνελ 250W, πάνω στην οποία έχει τοποθετηθεί και μια ανεμογεννήτρια! Το παρουσιαστικό της; Αμφιλεγόμενο. Μπορεί να μην παίρνει βραβεία αισθητικής, αλλά τουλάχιστον είναι λειτουργικό, έστω θεωρητικά.

Σύμφωνα με τα επίσημα τεχνικά χαρακτηριστικά, η μέγιστη ταχύτητα του CG αγγίζει τα 59 χλμ./ώρα. Η αυτονομία της είναι από 80 έως 120 χιλιόμετρα, όταν η μπαταρία είναι πλήρως φορτισμένη. Όταν φορτίζει αποκλειστικά από τον ήλιο και τον άνεμο, η αυτονομία περιορίζεται στα 50 χιλιόμετρα περίπου. Για να φορτίσει από πρίζα, χρειάζεται 6 έως 8 ώρες. Διαθέτει κιβώτιο τριών ταχυτήτων. Για την πέδηση χρησιμοποιεί δισκόφρενα εμπρός και πίσω. Παρά την πρόσθετη κατασκευή με τα ηλιακά πάνελ και την ανεμογεννήτρια, το συνολικό βάρος περιορίζεται στα 133 κιλά. Κάτι που θεωρείται αξιοσημείωτα ελαφρύ για ένα τόσο ιδιόμορφο όχημα.

Κάπου εδώ ξεκινούν οι απορίες. Πόσο αποτελεσματική είναι η φόρτιση από τον ήλιο και τον άνεμο σε πραγματικές συνθήκες; Η μοτοσυκλέτα δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα στην πράξη, συνεπώς δεν υπάρχουν οι αποδείξεις ότι μπορεί να λειτουργήσει όπως υπόσχεται. Επίσης, τίθεται το θέμα της ασφάλειας. Σε περίπτωση έστω στατικής πτώσης, θα αντέξουν τα πάνελ ή θα σκορπίσουν στους πέντε ανέμους;

Πάντως η YongLE δεν έχει περιοριστεί μόνο σε αυτή τη μοτοσυκλέτα. Στην γκάμα της περιλαμβάνονται ηλεκτρικά σκάφη, μικροσκοπικά EVs (Electric Vehicles), ηλιακά golf carts. Επίσης ένα, παραδόξως, ακόμα πιο εκκεντρικό όχημα, το YLRS Fengchi160. Πρόκειται για ένα τρίκυκλο υβρίδιο μοτοσυκλέτας και μίνι φορτηγού, με δύο ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκό πάνελ στην οροφή.

Ενώ δεν υπάρχει ακόμα διαθέσιμη τιμή για το CG, όλα δείχνουν πως πρόκειται για μία πραγματική μοτοσυκλέτα και όχι απλώς μια “απόκοσμη” ιδέα για επίδειξη. Βέβαια, το να τη δούμε στους ευρωπαϊκούς δρόμους φαντάζει από δύσκολο έως απίθανο. Όχι μόνο λόγω σχεδιασμού, αλλά εξαιτίας των κανονισμών ασφαλείας. Πάντως πολύ θα ήθελα να είμαι σε μία γωνία να βλέπω τη στιγμή που θα πλησίαζε για πρώτη φορά έναν τεχνικό σε ΚΤΕΟ.

Το σίγουρο είναι πως αυτή η μοτοσυκλέτα αποδεικνύει ένα πράγμα. Η δημιουργικότητα ενός μηχανικού δεν γνωρίζει όρια. Αναρωτιέμαι όμως, εάν θα έπρεπε να γνωρίζει όρια, έστω κάπου.