Πλήρωσαν για ηλεκτρικό αυτοκίνητο περιμένοντας να πάρουν επιδότηση – Και τώρα τους λένε «δεν δικαιούστε τίποτα»

Χιλιάδες οδηγοί αγόρασαν ηλεκτρικό πιστεύοντας ότι θα πάρουν επιδότηση έως 9.000 €. Τελικά έμειναν εκτός. Τι έγινε με το «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3» και ποιος φταίει;

Πάνω από 400 ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων έχουν ήδη δηλώσει συμμετοχή σε ομαδικές αγωγές κατά του Δημοσίου. Ο στόχος είναι να διεκδικήσουν χρήματα που θεωρούν ότι έχασαν άδικα από το πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3». Οι ίδιοι μιλούν για ζημιά «χιλιάδων ευρώ ανά περίπτωση». Ο αριθμός των οδηγών που δηλώνουν ότι εξαπατήθηκαν εκτιμάται πως φτάνει έως και 2.000 αγοραστές, ενώ το συνολικό ποσό που δεν καταβλήθηκε σε επιδοτήσεις υπολογίζεται μεταξύ 5 και 6 εκατ. €.

Για να συντονίσουν την κίνησή τους έχει δημιουργηθεί μέχρι και ειδική ομάδα πολιτών στο Facebook με θέμα τους «αδικημένους» του προγράμματος.

Το πρόβλημα δεν είναι θεωρητικό. Για πολλούς, η επιδότηση ήταν όρος για να κάνουν την αγορά. Μιλάμε για αυτοκίνητα που σε αρκετές περιπτώσεις κόστιζαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, συχνά μαζί με απόσυρση του παλιού οχήματος.

Τι υποσχόταν το «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3»

Το «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3» είναι το κρατικό πρόγραμμα επιδότησης για αγορά ή μίσθωση αμιγώς ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Στις αρχικές φάσεις του προέβλεπε ότι ο αγοραστής μπορούσε να πάρει έως 9.000 € ανά όχημα, ανάλογα με την αξία του αυτοκινήτου, με επιπλέον μπόνους για ειδικές κατηγορίες (π.χ. νέα ηλικιακά άτομα, πολύτεκνοι, απόσυρση παλαιού Ι.Χ.).

Ο τρίτος κύκλος («Κινούμαι Ηλεκτρικά 3») άνοιξε Ιούνιο 2024, σταμάτησε προσωρινά επειδή «τέλειωσαν τα λεφτά», και ξανάνοιξε όταν το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ανακοίνωσε επαναχρηματοδότηση με +11 εκατ. € τον Φεβρουάριο 2025, δίνοντας στους πολίτες το μήνυμα ότι μπορούν να ξανακάνουν αίτηση. Η προθεσμία για αιτήσεις ορίστηκε αρχικά έως 30 Ιουνίου 2025.

Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα προβλήματα.

Κινούμαι Ηλεκτρικά

Πού «στράβωσε» η ιστορία

Σύμφωνα με τις καταγγελίες των ενδιαφερόμενων, συνέβη το εξής:

Το υπουργείο ανακοίνωσε ξανά διαθέσιμους πόρους και είπε «κάντε αιτήσεις», άρα ο κόσμος προχώρησε στην αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου, πολλές φορές με δεδομένο ότι θα πάρει την επιδότηση.
Η ηλεκτρονική πλατφόρμα του προγράμματος έμεινε ανοιχτή, παρότι –όπως λένε σήμερα οι κάτοχοι ηλεκτρικών– τα χρήματα είχαν ήδη εξαντληθεί. Δηλαδή υπήρχε η αίσθηση «είμαι μέσα στο πρόγραμμα», ενώ στην πράξη δεν υπήρχαν πια λεφτά.
Η μόνη «προειδοποίηση» που έβλεπαν ήταν μια γενική σημείωση ότι «τα πραγματικά διαθέσιμα ποσά ενδέχεται να έχουν αλλάξει» και ότι ο έλεγχος θα γίνει κατά την αίτηση. Αυτό, για τον μέσο αγοραστή, δεν ισοδυναμεί με «πρόσεξε, δεν υπάρχει πια επιδότηση».

Εδώ μπαίνει και κάτι κρίσιμο. Για να κάνεις αίτηση έπρεπε ήδη να έχεις αγοράσει το αυτοκίνητο. Δηλαδή να έχεις τιμολόγιο/απόδειξη αγοράς. Αν δεν το είχες αγοράσει, δεν μπορούσες να «κλείσεις θέση» στην πλατφόρμα. Άρα ο πολίτης έπρεπε πρώτα να δεσμευτεί οικονομικά για ένα ηλεκτρικό Ι.Χ. και μετά να ελπίζει ότι θα εγκριθεί.

Με απλά λόγια: ο μηχανισμός ζητούσε πρώτα το ρίσκο από τον πολίτη και μετά του έλεγε αν υπάρχουν λεφτά.

Η απόφαση που «πάγωσε» εκατοντάδες αγοραστές

Στις 31 Ιουλίου 2025, δημοσιεύτηκε νέα κοινή υπουργική απόφαση που επανακαθόρισε ποιος θεωρείται επιλέξιμος για επιδότηση και με ποιο ποσό. Τα βασικά σημεία:

Επιλέξιμες κρίθηκαν μόνο οι αγορές ηλεκτρικών αυτοκινήτων από 7 Ιουνίου 2025 και μετά.
Όσοι αγόρασαν από 17 Φεβρουαρίου 2025 έως 6 Ιουνίου 2025 έμειναν ουσιαστικά εκτός. Δηλαδή μιλάμε για ανθρώπους που αγόρασαν αυτοκίνητο αφού το κράτος είχε ανακοινώσει ότι έπεσαν νέα κονδύλια, αλλά πριν το «μαγικό» cutoff της 7ης Ιουνίου.
Το ανώτατο ποσό επιδότησης έπεσε από 9.000 € σε 3.000 € για όσους έκαναν αγορά μεταξύ 7/6/2025 και 30/6/2025. Δηλαδή, ακόμη και όσοι «θεωρητικά σώζονται», τελικά παίρνουν πολύ λιγότερα χρήματα από όσα περίμεναν αρχικά.

Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις όπου κάποιος είχε δώσει προκαταβολή πριν τις 7 Ιουνίου αλλά εξόφλησε μετά — και παρ’ όλα αυτά χαρακτηρίστηκε «μη επιλέξιμος», επειδή δεν θεωρήθηκε ότι η συνολική πληρωμή έγινε εντός του επιλέξιμου παραθύρου.

Για πολλούς οδηγούς, αυτό πρακτικά σημαίνει:

Πούλησαν ή παρέδωσαν για απόσυρση το παλιό τους αυτοκίνητο.
Αγόρασαν ηλεκτρικό με την υπόσχεση ότι θα πάρουν κρατικό «κούρεμα» στην τιμή.
Βρέθηκαν ξαφνικά με πλήρες κόστος, χωρίς επιχορήγηση, και χωρίς καν το παλιό τους Ι.Χ. να οδηγείται στο γκαράζ.

Οι πρώτες νομικές κινήσεις

Απέναντι σε αυτό, εκατοντάδες οδηγοί οργανώνονται σε συλλογικές αγωγές. Το αφήγημα είναι απλό: «Ακολουθήσαμε το πλαίσιο που ανακοίνωσε το κράτος, αγοράσαμε με βάση αυτό, και αλλάξατε τους όρους εκ των υστέρων αφήνοντάς μας εκτός». Πηγές της αγοράς μιλούν για περίπου 400 συμμετέχοντες ήδη σε αγωγές, με τον αριθμό να ανεβαίνει. Αντίστοιχες κινήσεις έχουν φτάσει και σε ανεξάρτητες αρχές, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη.

Υπάρχει επίσης η διάσταση σε «ευρωπαϊκό επίπεδο» με ομάδες ιδιοκτητών να δηλώνουν ότι θα κινηθούν και σε ευρωπαϊκά όργανα, επικαλούμενοι αθέμιτη διάκριση και αιφνιδιαστική αλλαγή όρων.

Ο ρόλος της πολιτείας – και πού απαντά το υπουργείο

Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών απάντησε ότι δεν υπήρξε «αιφνιδιαστικός αποκλεισμός» και ότι οι ενδιαφερόμενοι ενημερώνονταν στην πλατφόρμα όταν ο προϋπολογισμός είχε εξαντληθεί. Προσθέτει επίσης ότι «η μόνη αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης είναι οι επίσημες ανακοινώσεις του υπουργείου».

Εδώ όμως αναδεικνύεται ένα θεσμικό κενό που επισήμανε ο Συνήγορος του Πολίτη. Οι πολίτες που υπέβαλαν αίτηση δεν έπαιρναν μοναδικό αριθμό πρωτοκόλλου, ώστε να αποδεικνύεται με ακρίβεια πότε «μπήκαν στη σειρά». Αυτό, όπως αναφέρει η Αρχή, «δεν συνάδει με τα γενικώς ισχύοντα στις διοικητικές διαδικασίες» και δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με το πώς μπήκε προτεραιότητα όταν τα χρήματα δεν έφταναν για όλους. Αν υπήρχε διαφανής αύξων αριθμός (π.χ. #1542, #1543 κ.λπ.), θα ήταν πολύ πιο σαφές ποιος προλάβαινε και ποιος όχι.

Με απλά λόγια, το κράτος ζητούσε από τον πολίτη να ρισκάρει δεκάδες χιλιάδες ευρώ «στα τυφλά» και ταυτόχρονα δεν του έδινε απόδειξη ότι «κλείδωσε» επιδότηση όταν μπήκε η αίτηση.

Και οι εταιρείες αυτοκινήτου;

Εδώ υπάρχει μια δεύτερη, πιο «δυσάρεστη» παράμετρος. Σύμφωνα με τις καταγγελίες των αγοραστών, αρκετές εταιρείες συνέχιζαν να διαφημίζουν ότι «με το Κινούμαι Ηλεκτρικά παίρνεις έως 9.000 € επιδότηση» ακόμη και όταν πλέον τα διαθέσιμα κονδύλια είχαν πρακτικά τελειώσει ή όταν ήταν σαφές ότι οι όροι αλλάζουν. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, η προβολή γινόταν ειδικά για ακριβές εκδόσεις ηλεκτρικών.

Εδώ το ερώτημα είναι διπλό:

Γνώριζαν οι αντιπροσωπείες/εισαγωγείς ότι τα λεφτά είχαν ουσιαστικά τελειώσει;
Υπήρξε έλεγχος από υπουργείο ή Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Καταναλωτή για το αν η εμπορική επικοινωνία ήταν παραπλανητική;

Μέχρι στιγμής, από ό,τι προκύπτει από τις δημόσιες τοποθετήσεις, δεν έχει υπάρξει σαφής απάντηση για το αν έγιναν τέτοιοι έλεγχοι ή αν υπήρξαν κυρώσεις.

Πού βρισκόμαστε σήμερα

Τεχνικά, το πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3» εξακολουθεί να «τρέχει» με νέα χρηματοδότηση και μικρότερο πλαφόν. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία της πλατφόρμας, στον προϋπολογισμό εμφανίζονται ακόμη διαθέσιμα κονδύλια (περίπου 7,8 εκατ. € συνολικά και περίπου 5,3 εκατ. € για ιδιώτες) και το υπουργείο συνεχίζει να εγκρίνει πληρωμές. Την εβδομάδα της 24 Οκτωβρίου 2025 ανακοινώθηκε ότι πιστώθηκαν σχεδόν 5 εκατ. € σε 1.392 δικαιούχους για 1.554 ηλεκτρικά οχήματα.

Άρα, τυπικά, το πρόγραμμα δεν έχει «παγώσει». Πληρώνει. Απλώς δεν πληρώνει όλους όσους πίστεψαν ότι θα πληρωθούν με τους αρχικούς όρους.

Η δική μας τοποθέτηση

Υπάρχουν τρία θέματα εδώ – και αφορούν όχι μόνο την ηλεκτροκίνηση, αλλά και την εμπιστοσύνη στην πολιτεία και την αγορά αυτοκινήτου.

1. Το κράτος δεν μπορεί να ζητά ρίσκο χωρίς διαφάνεια.
Όταν λες σε κάποιον «αγόρασε τώρα, κάνε αίτηση μετά», πρέπει να του εγγυάσαι δύο πράγματα:
α) ότι θα ξέρει αν τα χρήματα υπάρχουν πριν πληρώσει, και
β) ότι θα έχει άμεσο, τεκμηριωμένο αποδεικτικό σειράς προτεραιότητας (πρωτόκολλο).
Κανένα από τα δύο δεν λειτούργησε σωστά. Αυτό δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι πυρήνας αξιοπιστίας.

2. Η βιομηχανία οφείλει να παίζει καθαρά.
Οι εισαγωγείς/αντιπροσωπείες που συνέχισαν να «πουλάνε» την επιδότηση σαν δεδομένη, ενώ τα χρήματα είχαν πρακτικά τελειώσει ή οι όροι άλλαζαν, έπαιξαν με την ψυχολογία και τα οικονομικά του πελάτη. Στην Ελλάδα, όπου οι περισσότεροι δεν αγοράζουν ηλεκτρικό για χόμπι αλλά επειδή η επιδότηση κατεβάζει το τελικό κόστος κατά χιλιάδες ευρώ, αυτό δεν είναι απλώς «ισχυρό marketing». Είναι οριακά παραπλάνηση.

3. Αυτό το επεισόδιο πληγώνει την ίδια την ηλεκτροκίνηση.
Η ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα στηρίζεται σήμερα σχεδόν αποκλειστικά σε κίνητρα. Όταν ένας ιδιώτης ακούσει ιστορίες τύπου «έδωσα τα λεφτά, περίμενα 9.000 € και τελικά πήρα 0», το μήνυμα που περνάει προς τον μέσο οδηγό είναι «μην μπλέκεις». Αυτό πάει κόντρα στον ίδιο τον στόχο της Πολιτείας, που είναι να αυξηθούν οι πωλήσεις EV και να πέσουν οι ρύποι. Αν θες ο κόσμος να αγοράζει ηλεκτρικό, πρέπει να νιώθει ότι οι κανόνες είναι καθαροί και σταθεροί.

Με απλά λόγια: αν δεν αποκατασταθεί το χάσμα εμπιστοσύνης, η αγορά ηλεκτρικών Ι.Χ. θα “παγώσει” ακριβώς τη στιγμή που το κράτος δηλώνει ότι θέλει να τη ζεστάνει. Αυτό είναι το πραγματικό ρίσκο αυτής της ιστορίας.

Τι κρατάμε;

Περίπου 2.000 αγοραστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων δηλώνουν ότι έμειναν χωρίς την επιδότηση που περίμεναν, ζημιά συνολικά 5-6 εκατ. €.
Η κρίσιμη απόφαση της 31 Ιουλίου 2025 «έκοψε» όσους αγόρασαν από 17/2/2025 έως 6/6/2025 και μείωσε τις επιδοτήσεις από 9.000 € σε 3.000 € για όσους «σώθηκαν».
Οι πρώτες ομαδικές αγωγές είναι ήδη σε εξέλιξη, με στήριξη και από ομάδα πολιτών και προσφυγές προς θεσμούς όπως ο Συνήγορος του Πολίτη.
Το υπουργείο λέει ότι υπήρχε ενημέρωση και ότι οι διαδικασίες ήταν σύμφωνες με τις ανακοινώσεις του. Ο Συνήγορος του Πολίτη όμως μιλά για έλλειψη διαφάνειας, επειδή δεν υπήρχε καν αριθμός πρωτοκόλλου σε κάθε αίτηση.
Αν δεν δοθεί καθαρή λύση στους «αδικημένους», το μήνυμα που περνά στην αγορά είναι απλό: «Η ηλεκτροκίνηση είναι ρίσκο». Αυτό μπορεί να χτυπήσει κατευθείαν τις μελλοντικές πωλήσεις ηλεκτρικών στην Ελλάδα.