Villa d’Este 2025: Η φετινή εκδήλωση, όχι μόνο γιόρτασε το αυτοκίνητο ως αντικείμενο λατρείας, αλλά σκηνοθέτησε έναν ζωντανό και επίκαιρο στοχασμό πάνω στην έννοια της τεχνικής ομορφιάς.
Κείμενο: Gian Luca Pellegrini, απόδοση: Autotypos Team
Τι απομένει από την έννοια του αυτοκινήτου όταν η αρχική του λειτουργία – η μεταφορά – δίνει τη θέση της στην περισυλλογή, στην καθαρή μορφή, στην αισθητική μεταμόρφωση; Στη Villa d’Este Concorso d’Eleganza, η απάντηση δίνεται έμμεσα με κάθε καμπύλη ενός αμαξώματος, με κάθε λεπτομέρεια σμιλεμένη στο χέρι, με κάθε σιωπή γεμάτη νόημα ανάμεσα στα αυτοκίνητα που είναι παραταγμένα στο γκαζόν.
Η φετινή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε από τις 23 έως τις 25 Μαΐου στις όχθες της λίμνης Κόμο, όχι μόνο γιόρτασε το αυτοκίνητο ως αντικείμενο λατρείας, αλλά σκηνοθέτησε με μουσειογραφική αυστηρότητα αλλά χωρίς διδακτισμό έναν ζωντανό και επίκαιρο στοχασμό πάνω στην έννοια της τεχνικής ομορφιάς και στη δυνατότητα επανενσάρκωσης της μηχανικής μνήμης σε ένα παρόν που κυριαρχείται από την εικονικότητα.
Η Alfa Romeo Tipo B (P3) του 1934, που βραβεύτηκε με το βραβείο BMW Group Best of Show Trophy, δεν κέρδισε από νοσταλγία. Κέρδισε επειδή, ενενήντα χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να αποτελεί μια ιδέα του μέλλοντος. Σχεδιασμένη από τον Vittorio Jano ως μονοθέσιο αγωνιστικό αυτοκίνητο – επαναστατική ιδέα για την εποχή -, η P3 δεν αντιπροσωπεύει απλώς ένα στάδιο στην σπορ εξέλιξη, αλλά έναν γενετικό κώδικα που εξακολουθεί να είναι ενεργός στην ιταλική σχεδιαστική νοοτροπία.
Από την άλλη πλευρά, η BMW 507 του 1957 – η οποία βραβεύτηκε με το Gold Cup – ενσάρκωσε την ισορροπία μεταξύ βιομηχανικής τέχνης και συλλογικής επιθυμίας. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα, σε μια εποχή που αγωνίζεται να συμφιλιώσει τη μηχανική με το συναίσθημα, ακριβώς αυτή η αρχετυπική μορφή του roadster συγκεντρώνει το βλέμμα και τη συναίνεση.
Αλλά η Villa d’Este δεν είναι μια «λειψανοθήκη». Η BMW, διοργανώτρια της εκδήλωσης, κατάφερε να χτίσει μια συνεκτική και πολυεπίπεδη αφήγηση, όπου ο εορτασμός της κληρονομιάς είναι συνυφασμένος με την προβολή προς το μέλλον. Η πρεμιέρα της M2 CS, το πρωτότυπο Speedtop, το όραμα της μοτοσυκλέτας του Concept RR: όλα συμβάλλουν στη σκιαγράφηση μιας αισθητικής σπορτίφ που ανανεώνεται χωρίς να απαρνείται.
Δίπλα, ένας αστερισμός σημείων και συμβόλων: η εκατονταετηρίδα του Phantom, που γιορτάζεται με το μοναδικό αντίγραφο «Goldfinger», ο φόρος τιμής στα 70 χρόνια της Isetta και του 507, η παρέλαση των Mille Miglia Icons, σε ένα κοινό νήμα που συνδέει την απόδοση με την ανθεκτικότητα, την ταχύτητα με τη μνήμη.
Τέλος, η δημόσια διάσταση: Η Villa Erba, με την έκθεση για τη Σειρά 3 και την καθιερωμένη «Wheels & Weisswürscht», προσέφερε στο ευρύ κοινό όχι μόνο μια επίδειξη, αλλά και μια εκπαιδευτική ευκαιρία. Επειδή η εκπαίδευση στην αξία του ιστορικού αυτοκινήτου σήμερα σημαίνει – εν μέσω μιας τεχνολογικής και πολιτιστικής μετάβασης – εκπαίδευση στην πολυπλοκότητα. Συνολικά, ο Διαγωνισμός του 2025 αποκάλυψε πόσο ακόμη είναι δυνατό, και μάλιστα επείγον, να διατυπωθεί ένα καλλιεργημένο και κριτικό όραμα για την αυτοκινητοβιομηχανική κληρονομιά. Όχι για να την κρυσταλλώσουμε, αλλά για να την καταστήσουμε ένα ενεργό εργαλείο για την κατανόηση του παρόντος.
Σε μια εποχή που φαίνεται να γιορτάζει το μέλλον μόνο στο βαθμό που σβήνει το παρελθόν, η Villa d’Este αποδεικνύει το αντίθετο: η νεωτερικότητα δεν προέρχεται από την απομάκρυνση, αλλά από την καθίζηση. Και το αυτοκίνητο, σε αυτή τη διαδικασία, εξακολουθεί να είναι ένα ισχυρό πολιτιστικό εργαλείο.
Ακόμη περισσότερο υλικό σύντομα από τον δικό μας απεσταλμένο, Θέμη Θεοδωρόπουλο!
Πηγή: Quattroruote.it
