Διαθέτοντας απλά ανώτερη απόδοση από τους αντιπάλους του, ο Μαξ Φερστάπεν, οδηγώντας την πανίσχυρη Red Bull Honda, πήρε μια ακόμη νίκη, την ενδέκατη φετινή, αυτήν τη φορά ξεκινώντας από την έβδομη θέση και βρίσκεται πολύ κοντά στον δεύτερο παγκόσμιο τίτλο του.
Σπύρος Πέττας
Στη Μόντσα, η Red Bull Honda του Ολλανδού ήταν απλά ταχύτερη από τη Ferrari του Λεκλέρ και απλά δεν υπήρξε ευθεία μάχη.
Στη Ferrari αποφάσισαν να διαφοροποιήσουν τη στρατηγική τους από αυτήν του Ολλανδού, βλέποντας τον Φερστάπεν στον 5ο γύρο να βρίσκεται ήδη δεύτερος προσπερνώντας “χωρίς πολλά πολλά” τη Mercedes του Ράσελ για τη δεύτερη θέση.
Κατόπιν ο Ολλανδός μείωσε τη διαφορά του από τον poleman και επικεφαλής Λεκλέρ από τα δυόμιση στο ενάμιση δευτερόλεπτο και στο 12ο γύρο, βγήκε εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας (Virtual Safety Car) εξαιτίας της εγκατάλειψης της Aston Martin του Φέτελ από κινητήρα και στη Ferrari αποφάσισαν να καλέσουν τον Λεκλέρ στα πιτς επιλέγοντας τη στρατηγική των δύο πιτ στοπ – τριών πιτ στοπ από τη στιγμή που είχαμε και δεύτερο αυτοκίνητο ασφαλείας και ο αγώνας ολοκληρώθηκε με αυτό.
Ο Λεκλέρ, όσο καλά και αν οδήγησε απλά δεν είχε το ρυθμό να αντιπαρέλθει την ταχύτητα του Φερστάπεν και η οικονομία των πιτ-στοπ και του αγώνα οδήγησε τον Ολλανδό 20 σχεδόν δευτερόλεπτα μπροστά από τον Μονεγάσκο έπειτα από το δεύτερο πιτ στοπ του τελευταίου.
Τότε, λίγους γύρους πριν το τέλος, ήλθε η εγκατάλειψη της McLaren Mercedes του Ρικιάρντο από κινητήρα και ήλθε το δεύτερο αυτοκίνητο ασφαλείας με το οποίο έπεσε η καρό σημαία.
Αξιοσημείωτη η τρίτη θέση του Ράσελ, ένα ακόμη θετικό αποτέλεσμα για τον “παλαιάς κοπής” νεαρό Άγγλο της Mercedes και η τέταρτη θέση του Σάινθ που ξεκινούσε 18ος και έκανε αλλεπάλληλα εκπληκτικά προσπεράσματα στο πρώτο κλειστό σικέιν, το “Goodyear” όπου πέφτουν με 340+ χλμ./ώρα.
Τη δεκάδα πίσω από τον Σάινθ συμπλήρωσαν οι Χάμιλτον, Πέρεζ, Νόρις, Γκασλί, Ντε Βρις (με τη Williams στο ντεμπούτο του) και ο Κινέζος Ζου.
