Η 31η Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης, πλησιάζει. Θα την γιορτάσουμε, βάζοντας στον κουμπαρά τα -κάμποσα- λεφτά που γλυτώσαμε οδηγώντας τα δύο εικονιζόμενα μοντέλα
Δυσανεξία στην κατανάλωση βενζίνης. Αν κάτι πρέπει να αποκομίσετε διαβάζοντας αυτή τη συγκριτική δοκιμή, είναι η απέχθεια προς την άκρατη κατανάλωση, τόσο του Peugeot 208 με το πετρελαιοκίνητο μοτέρ των 1,5 λίτρων, όσο και του υβριδικού Toyota Yaris, που σχεδιάστηκε «έτσι», επί τούτου.
Μακάρι να μην διανύαμε αυτή την εποχή. Που πρέπει να απολογούμαστε για δράμια καυσίμου, ή που φωτεινές αυτοκινητοβιομηχανίες εμπλέκονται σε σκοτεινά σκάνδαλα με αφορμή μερικά ψωρογραμμάρια ρύπων.
Αλλά, φευ, την διανύουμε. Και η οικονομία καυσίμου βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα των checkbox που πρέπει να είναι τικαρισμένα. Όχι μόνο για το απτό του πράγματος, δηλαδή την περιορισμένη κατανάλωση και τα συνακόλουθα, την εξοικονόμηση χρημάτων και την ελαχιστοποίηση του οικολογικού αποτυπώματος. Πλέον, ακόμη και αυτοκίνητα επιδόσεων προικίζονται με το έρεισμα (ή μια επίφαση περιβαλλοντικού ερείσματος), που η αποδώ εταιρία θα χρησιμοποιήσει αργότερα ως επικοινωνιακό αντίβαρο και ηθικό αντιστάθμισμα, σε έναν τομέα που η αποκεί εταιρία υστέρησε.
Διαφορετικοί δρόμοι, ίδιος προορισμός
Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τις -συχνότατα- κωμικές προσπάθειες των supercars να πείσουν κοινό (που δεν είναι το ίδιο που πρόκειται να τα αγοράσει) και νομοθέτες για τις ευαισθησίες τους, γιατί εδώ έχουμε δύο προσφιλή και καλοπουλημένα, «καθημερινά» μοντέλα, που η επίδοσή τους στην κατανάλωση καυσίμου αποτελεί λόγο αγοράς ή απόρριψης, ένεκα και της κατηγορίας τους. Ερμηνεύουν διαφορετικά το ευαγγέλιο περί οικονομίας καυσίμου, αλλά πετυχαίνουν εξίσου εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Η κατά Toyota ερμηνεία, είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια: Ηλεκτροκινητήρας που λειτουργεί ταυτόχρονα (στην πλειονότητα των περιπτώσεων) με έναν θερμικό και ιδού το μοναδικό υβριδικό supermini, από μια εταιρία που είναι συνυφασμένη με το είδος. Ο βενζινοκινητήρας έχει χωρητικότητα 1,5 λίτρων και η μέγιστη απόδοση φτάνει τους 100 ίππους. Ο συνδυασμός δε του υβριδικού συστήματος με ένα κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενων σχέσεων είναι ιδανικός για να επιτευχθεί ο σκοπός της οικονομίας εν παραλλήλω με την χρηστικότητα.
Απέναντι υπάρχει το 208, με τον προσφάτως τοποθετημένο diesel των -επίσης- 1,5 λίτρων, που αποτελεί ένα από τα πιο οικονομικά μοτέρ της αγοράς, ανεξαρτήτως καυσίμου. Το κιβώτιο μετάδοσης είναι χειροκίνητο, έξι σχέσεων και υπάρχει φυσικά σύστημα start & stop. Από την παράθεση και μόνο των στοιχειωδών τεχνικών χαρακτηριστικών, είναι σαφές ότι οι δρόμοι που οδηγούν στη Ρώμη της οικονομίας, είναι ολωσδιόλου διαφορετικοί και το αντίστοιχο ισχύει και για την προσλαμβάνουσα αίσθηση κατά την οδήγηση.
Κίνησης το Αγώνισμα
Τα χαρακτηριστικά του κινητήρα του 208 με τους 100 ίππους, είναι αυτά που περιμένεις σε ένα σύγχρονο μοντέλο diesel κι ακόμα καλύτερα. Σε μια χώρα που για δεκαετίες η πετρελαιοκίνηση ήταν ο μονόκερως της αυτοκίνησης, το να οδηγείς μια τόσο αποδοτική και ταυτόχρονα οικονομική εκδοχή της, σε κάνει να εξοργίζεσαι για το «χαμένο χρόνο». Η ροπή είναι τέτοια που, άμα τη εκκινήσει, στα πρώτα κιόλας μέτρα μπορείς να επιλέξεις δεύτερη ή και τρίτη σχέση. Για την ακρίβεια, αυτό σου υποδεικνύεται και από τη σχετική ένδειξη στον πίνακα οργάνων. Η απόδοση είναι ομαλή, η δύναμη παρέχεται σταθερά και σωστά κατανεμημένη στο -περιορισμένο- φάσμα των στροφών και η τραχύτητα των diesel είναι ένα μακρινό, θορυβώδες παρελθόν.
Η λειτουργία του συνόλου αποτελεί αντί-αγχωτικό παράγοντα κατά την κίνηση στην πόλη, παρά το χειροκίνητο κιβώτιο. Το τελευταίο όμως (και παρά τον επιλογέα που θα μπορούσε να είναι σαφέστερος), κάνει τη διαφορά μεταξύ μιας αδιάφορης, «αυτόματης» διαδρομής, με ένα session απολαυστικής οδήγησης, όταν πρόκειται για κάποιον επαρχιακό δρόμο με συνεχείς στροφές. Πειθήνιο σε ό,τι του ζητηθεί, σφιχτό όσο πρέπει αλλά και ιδιαίτερα άνετο, το 208 έχει ένα σωστά υποβοηθούμενο τιμόνι, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή έχεις πλήρη αίσθηση σχετικά με το τι συμβαίνει με το εμπρός μέρος. Και ενώ πολλά από τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο στη συγκεκριμένη έκδοση του 208, αλλά στο σύνολο της γκάμας, το υβριδικό Yaris είναι μια αυθύπαρκτη περίπτωση.
Κατ’ αρχάς η πρακτικότητά του είναι αδιαμφισβήτητη και όχι μόνο λόγω του κιβωτίου CVT, που εξασφαλίζει άκοπη συνύπαρξη με τον οδηγό σε συνθήκες κυκλοφοριακού φόρτου. Με λίγη προσοχή και φειδώ στο πάτημα του γκαζιού, το Yaris μπορεί να διανύσει ένα σημαντικό μέρος μιας αστικής διαδρομής μόνο με τον ηλεκτροκινητήρα. Και αυτό, παρά τη σχετική μικρή χωρητικότητα της μπαταρίας και βεβαίως όταν είναι πλήρως φορτισμένες. Η απολύτως θετική εντύπωση από τη λειτουργία του κιβωτίου εντός πόλης, μετριάζεται σε ανοιχτούς δρόμους. Η αίσθηση συνεχούς πατιναρίσματος του CVT με τις θεωρητικά άπειρες σχέσεις ξενίζει και στις υψηλές ταχύτητες ή κατά τη διαδικασία του kick-down ο θόρυβος είναι αρκετός.
Πάντως, η εξ ορισμού και κιβωτίου περιορισμένη συμμετοχικότητα, έχει αποτελέσει συνειδητή επιλογή. Αυτό σημαίνει ότι το υβριδικό Yaris προδιαθέτει για άκοπη οδήγηση, ανεξαρτήτως διαδρομής. Οδηγικά είναι αυτό ακριβώς που περιμένεις: Ασφαλές, ουδέτερο αλλά όχι αδιάφορο. Ωστόσο και παρά τους ισάριθμους ίππους με το Peugeot (εδώ βεβαίως τα 100 άλογα είναι «συνδυαστικά»), ό,τι έχει να σου δώσει το πιθανότερο είναι πως δεν σε ενδιαφέρει να το πάρεις, ακριβώς γιατί διάλεξες αυτή την έκδοση για να έχεις την πολυτέλεια να μην νοιάζεσαι, να μετακινείσαι άκοπα και φυσικά, οικονομικά.
Στα εξώτερα
Οικεία αμφότερα, τα 208 και Yaris, συνεχίζουν να δείχνουν σύγχρονα παρά τα αρκετά χρόνια παραγωγής τους. Το σχήμα του Peugeot είναι αναντίρρητα μοντέρνο, καμπυλόγραμμο και εύληπτο απ’ όποια πλευρά κι αν το παρατηρήσεις. Κάνει όση εντύπωση χρειάζεται για να αξιομνημόνευτο, χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές, κάτι που εξάλλου δεν θα ανέχονταν η κατηγορία.
Το πολύ καλό σε χώρους εσωτερικό του όμως, είναι μια άλλη ιστορία, βγαλμένη από μια -πιο- high tech φαντασία. Η μικρή σε διαστάσεις στεφάνη του τιμονιού με το επίπεδο κάτω μέρος είναι εξαιρετική σε αίσθηση, η εργονομία πολύ καλή και το σύστημα i-Cockpit (η συνολική φιλοσοφία της Peugeot για το εσωτερικό των μοντέλων της που συνιστά κάτι περισσότερο από ένα σύστημα infotainment), παρέχει πλήθος πληροφοριών χωρίς εντυπωσιασμούς και πολυπλοκότητα. Οι στάνταρ παροχές εξοπλισμού της έκδοσης GT-line περιλαμβάνουν πολυάριθμα αισθητικά στοιχεία, που στόχο έχουν να υπερθεματίσουν σχετικά με τον οδηγοκεντρικό χαρακτήρα του μοντέλου.
Οι σχεδιαστικές επιλογές για το Yaris από την άλλη, περιέλαβαν αρκετές γωνίες σε ένα εξίσου ευχάριστο οπτικά αμάξωμα με πολύ χαρακτηριστική μάσκα. Ελάχιστα μακρύτερο έναντι του Peugeot (3.945 χιλ. έναντι 3.973 χιλ.), αλλά και σημαντικά πιο στενό (1.695 χιλ. έναντι 1.829 χιλ.) είναι αρκετά ευρύχωρο, καλοφτιαγμένο και πληροί τα υψηλά ποιοτικά στάνταρ της Toyota. Η αισθητική στην καμπίνα των επιβατών είναι λιγότερο προωθημένη σε σχέση με το 208, αλλά η πρακτικότητα συνολικά είναι πολύ καλή.
