του Σπύρου Πέττα
Στην ιστορική έδρα της Lamborghini, στη Σαντ Άγκατα Μπολονιέζε, η εταιρεία μας παραχώρησε το βλήμα εδάφους - εδάφους της, την τετρακίνητη LP640 με τους 640 ίππους της να ξεχύνονται, όπως τα Mustang στα οροπέδια της Αμερικής από τον V12 των 6,5 λίτρων.
Στο δεξί μπάκετ σου έχουν κάνει τη τιμή να σε συνοδεύει ο ιστορικός Νο1 δοκιμαστής της εταιρείας, ο Βαλεντίνο Μπαλμπόνι, ο άνθρωπος που έχει οδηγήσει τα τελευταία σαράντα χρόνια το 80% των Lamborghini που έχουν ποτέ παραχθεί.
Και ξεχύνεσαι στους στενούς δρόμους και τις στροφούλες γύρω από τη Σαντ Άγκατα με σύνεση, σεβασμό και νου όπως πρέπει πάντα όταν οδηγείς, ότι και αν οδηγείς, και το μεταλλικό κτήνος στις μη κατοικημένες περιοχές σε ταξιδεύει κοντά και πέρα από την κόκκινη λεπτή γραμμή των 200 χλμ./ώρα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, φέρνοντας στο νου τον... Αϊνστάιν και τη σχετικότητα.
Και η LP640 άλλες φορές μεταμορφώνεται στην πανέμορφη γυναίκα με τις χρυσόξανθες μπούκλες και τα γαλανά μάτια, που μια ώρα δίπλα της είναι όσο λίγα – πολύ λίγα λεπτά, και άλλες στο... καυτό τηγάνι που το ακουμπάς και τα δέκατα του δευτερολέπτου γίνονται αιώνας στο κολαστήριο της αβεβαιότητας.
Και το τιμόνι είναι βαρύ και απόλυτα ζυγισμένο, γιατί το κτήνος δεν γεννήθηκε για να τυραννιέται φυλακισμένο στα φανάρια της μαρίνας του Μονακό ή της... Γλυφάδας (ωϊμέ), αλλά για να καλπάζει ελεύθερο στις ανοικτές διαδρομές και τις πίστες. Η προοπτική των ματιών σου αλλάζει ξέχωρα απ’ ότι είχε συνηθίσει μέχρι τώρα και εστιάζει βαθιά, πολύ βαθιά, στο χάος το απύθμενο.
Και το όμορφο τέρας που ακούει στο όνομα LP640 καταπίνει λαίμαργα τις ευθείες εξαφανίζοντάς τις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, και στις αργές στροφές που προσεγγίζεις με κάποια... χιλιομετράκια, γαντζώνεται στην άσφαλτο σαν ερπετό παρέχοντάς σου τόνους πρόσφυσης. Θεϊκό κράτημα. “Trazione da Dio”στη γλώσσα του.
Και τα καρμποκεραμικά φρένα είναι σωστές άγκυρες που σε φέρνουν πιο κοντά με αυτό, σε κάνουν ένα με αυτό, καθώς οι ζώνες του σου ασκούν μια δύναμη πολλαπλάσια του βάρους σου, σε μια θέση αριστούργημα εργονομίας …
Και το τέρας έχει και διάνοια. Διάνοια που σε συναρπάζει. Και τα ηλεκτρονικά της μετάδοσης κάνουν τη ζωή σου λιγότερο κόλαση απ’ ότι θα μπορούσε να είναι και σε φέρνουν πιο κοντά στον παράδεισο του απόλυτου, αν υπάρχει τέτοιος. Και ότι και αν κάνεις, γιατί είσαι πέρα και πάνω απ’ όλα άνθρωπος και χειρότερο ζώο απ’ αυτόν δεν υπάρχει, η επιλεγμένη σχέση πολλές φορές ξεφεύγει από τη βούλησή σου ή καλύτερα από το λάθος σου (errare umanum est) και είναι η σωστή και προστατεύει τη μεταλλική ψυχή του κτήνους, σε διάταξη V12.
Και αφού σου έχει αφήσει ήδη θαυμαστή ελευθερία κινήσεων με τους μοχλοδιακόπτες στο τιμόνι, που αλλάζουν ταχύτητα σε χρόνο dt και με ζηλευτή ακρίβεια, με ένα απαλό τράβηγμα, και στα κατεβάσματα σε... ανεβάζουν και άλλο με το βρυχηθμό της ετοιμοπόλεμης δύναμης που τα συνοδεύει, που ένας λαός όπως οι Άγγλοι θα βάπτιζαν engine break.
