Δοκιμή Mini Cooper Cabrio S: Γιατί είναι καλύτερο από το «κλειστό»

Απ’ όλα τα Mini Cooper ίσως έχει τη μικρότερη ιστορία, παρ’ όλα αυτά η Cabrio έκδοση παραμένει ζωντανή, με θερμική καρδιά, καλύτερη οδηγική συμπεριφορά από το σύγχρονο «κλειστό», μοναδικό στιλ, όπως επίσης και μοναδική θέση στην αγορά.

του Τρύφωνα Αλεξόπουλου, Φωτογραφίες: Δημήτρης Μανώλαρος, BMW Hellas (Γιώργος Καραγιωργάκης)

Κοιτάξτε να δείτε, οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Ενώ το αμιγώς ηλεκτρικό Mini Cooper SE, που «πατά» σε μια ολοκαίνουρια πλατφόρμα στη νεότερη γενιά του, μας εντυπωσίασε πραγματικά με όλα του τα χαρακτηριστικά, το κλασικό Cooper S μάς άφησε μια περίεργη επίγευση στο τέλος. Δεν ήταν καλύτερο από το προηγούμενο, σίγουρα δεν ήταν καλύτερο από το ηλεκτρικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν όμως ολοκληρωμένο, σπορτίφ και μοδάτο. Αλλά κάτι έλειπε από τον… χαρακτήρα του. Ε, αυτό δεν συμβαίνει με το Cabrio. Δεν είναι απλά καλύτερο από το προηγούμενο, αλλά θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε καταπληκτικό ή ακόμα και καλύτερη επιλογή από το MX-5. Ακούγεται σαν ιεροσυλία, αλλά η premium υπόστασή του είναι ο βασικός λόγος.

Ωπα, τι μίξη είναι αυτή;

Όπως και το κλειστό Mini, έτσι και το Cabrio διατηρεί την ίδια βάση με την προηγούμενη γενιά, που δεν είναι άλλη από την «προσθιοκίνητη», μικρή πλατφόρμα UKL1 της BMW. Παρότι η σχεδιαστική αλλαγή δεν φαίνεται ιδιαίτερα μεγάλη, ειδικότερα στο Cooper Cabrio που διαθέτει πανομοιότυπη διάταξη φώτων, πόρτας του χώρου αποσκευών και πάνινης οροφής με τη προηγούμενη γενιά, στην ουσία μόνο οι μπροστινές πόρτες έχουν τον ίδιο «κωδικό» με το απερχόμενο μοντέλο. Η σχεδίαση αποτελεί τη λογική συνέχεια και εξέλιξη του Mini, με το εμβληματικό στιλ και το DNA να παραμένει, αλλά με πιο φρέσκια και μινιμαλιστική ματιά.

Το Cooper Cabrio είναι σίγουρα πιο κοντά στην κλασική σιλουέτα, διότι όντως λιγότερα έχουν αλλάξει στη σχεδίαση. Τα πίσω LED φώτα (η φωτεινή υπογραφή είναι διαμορφώσιμη από το μενού), ειδικότερα, έχουν την ίδια ακριβώς σχεδίαση με το προηγούμενο, λόγω της ανοικτής οροφής, η οποία και αυτή δεν έχει αλλάξει μαζί με τον μηχανισμό της. Όπως δήλωσε η ίδια η Mini, δεν έχει νόημα να αλλάξεις κάτι το οποίο είναι ήδη καλό. Κάτι που μας έλειπε από το σύνολο είναι η απόληξη της εξάτμισης, που μόνο η έκδοση JCW έχει.

Από την άλλη, το εσωτερικό δεν έχει κανένα κοινό στοιχείο με το προηγούμενο. Παντρεύει το παραδοσιακό με το ψηφιακό, υιοθετώντας στοιχεία από το original Mini (η οβάλ μπάρα με τα όργανα ελέγχου), με τη μεγάλη στρογγυλή οθόνη όμως να αποτελεί και το σημείο αναφοράς. Βασίζεται στο android automotive και το UI της έχει τα πιο «ψαγμένα», πολύχρωμα και ιδιαίτερα γραφικά στην αγορά. Το πάνελ είναι OLED και η ανάλυση εκπληκτική, ενώ έχει ό,τι μπορείς να φανταστείς σε επίπεδο συνδεσιμότητας και ψυχαγωγίας. Τα έχουμε ξαναπεί. Ο «παιχνιδιάρικος» χαρακτήρας αποτυπώνεται από τα λεγόμενα Experience Modes, τα οποία μεταβάλλουν τις οδηγικές ρυθμίσεις (σαν προγράμματα οδήγησης) και την αύρα στο εσωτερικό (οθόνη και ατμοσφαιρικός φωτισμός).

Η φιλοσοφία του «High Fashion Brand», με υφάσματα, ραφές, μοτίβα και επίπεδα στο ταμπλό και στις πόρτες κρύβει από πίσω έναν βιώσιμο χαρακτήρα. Στο μάτι είναι ωραίο και ξεχωρίζει, όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με το παραδοσιακό δέρμα ή έστω το καλής ποιότητα αφρώδες πλαστικό που είχε το προηγούμενο. Σε κάθε περίπτωση, προτείνουμε μία από τις σκουρόχρωμες επιλογές υφάσματος, μιας και ο συνδυασμός λευκού-ανοιχτού γκρι του μοντέλου που είχαμε εμείς είναι σχεδόν βέβαια ότι θα θέλει συχνά πυκνά καθάρισμα και φροντίδα.

Σε ό,τι αφορά τους χώρους, πρόκειται ξεκάθαρα για μια 2+2 διάταξη, οπότε οι ενήλικες δεν θα βολευτούν με ευκολία στο πίσω μέρος, ειδικότερα όσοι ξεπερνούν τον μέσο όρο ύψους. Τα παιδιά δεν θα έχουν κάποιο πρόβλημα, όπου σε αυτήν τη περίπτωση ο «αέρας» για τα πόδια ή το κεφάλι, ακόμη και με κλειστή την οροφή, αρκεί. Παιδικά καθισματάκια θα χωρέσουν επίσης με «ζόρι», όμως διαθέτει και στο μπροστινό κάθισμα Iso FIX. Ο χώρος αποσκευών με την οροφή ανοιχτή περιορίζεται στα 160 λίτρα, που είναι αρκετά καλά για την περίσταση, ενώ όταν η οροφή είναι κλειστεί τότε αυτά αυξάνονται στα 215, που είναι οριακά μεγαλύτερα και από το Mini Hatch. Η πόρτα του χώρου αποσκευών ανοίγει ανάποδα για ευκολότερη πρόσβαση και μέσα διαθέτει διακόπτες για αυτόματο αναδίπλωση των καθισμάτων.

Τώρα μάλιστα!

Άλλο παράδοξο της γκάμας του Cooper Cabrio είναι ότι πάει κόντρα στο downsizing και εφοδιάζεται μόνο με δίλιτρους τετρακύλινδρους κινητήρες βενζίνης, ακόμα και στη βασική έκδοση C, όταν το αντίστοιχο κλασικό Mini «φοράει» τον 1.500άρη τρικύλινδρο. Με τις ευλογίες της BMW λοιπόν, πίσω από τα στρογγυλά φώτα του Cabrio S βρίσκεται ο δίλιτρος κινητήρας με κωδική ονομασία B48 (…και κάτι). Αποδίδει 300 Nm ροπή και 204 ίππους, 26 δηλαδή περισσότερους από το προηγούμενο και 20 Nm παραπάνω. Δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά γι’ αυτό το μοτέρ, μιας και είναι ένα «διαμάντι» με το οποίο έχουμε γράψει πολλά χιλιόμετρα, σε πολλά αυτοκίνητα και σε πολλές παραλλαγές. Εν προκειμένω και για τα δεδομένα, η απόδοση ταιριάζει απόλυτα στο χαρακτήρα του S, με ελαστικότητα από χαμηλά και χωρίς ξεσπάσματα δύναμης.

Είναι βέβαια στιγμές που οι μπροστινοί τροχοί, με τα Pirelli Cinturato P7 διάστασης 215/45, θα δυσκολευτούν λίγο περισσότερο να περάσουν τη ροπή στον δρόμο, κυρίως όταν η άσφαλτος είναι γλιστερή. Σε αυτές τις φάσεις παρουσιάζεται και λίγο torque steer. Όταν η άσφαλτος είναι καλή και υπάρχει πρόσφυση, τότε το Mini Cabrio S «πετάει» και στο μεγάλο στρογγυλό ταχύμετρο η βελόνα εκτοξεύεται εύκολα στα 200 χλμ./ώρα, τα οποία μάλιστα ξεπερνάει με ευκολία μέχρι να φτάσει την ηλεκτρονικά περιορισμένη τελική των 237 χλμ./ώρα.

Η απόκριση στο γκάζι και το κιβώτιο διαφοροποιούνται από τα Experience Mode αρκετά. Δεν σου λείπει κάτι από αυτό το σύνολο, το οποίο έχει και πολύ καλά εξελιγμένο τεχνητό ήχο εξάτμισης, με ρεαλιστκές νότες, μέσα από τα ηχεία, που γίνεται πιο έντονος στο Go Kart πρόγραμμα. Μόνη εξαίρεση αποτελούν τα Paddles στο τιμόνι τα οποία απουσιάζουν από τον βασικό εξοπλισμό –κακώς– και προσφέρονται μόνο στην έκδοση εξοπλισμού JCW. Είναι στιγμές που θα ήθελες να έχεις στα χέρια σου την επιλογή, ειδικά αν το πιέσεις σε κλειστή στροφοδιαδρομή, όπου με το κοντής κλιμάκωσης 7άρι μπορεί να βρεθείς μια σχέση πάνω απ’ ό,τι θα ήθελες. Στα της κατανάλωσης, ακόμα και υπό πίεση δεν θα ζητήσει περισσότερα από 10,5 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα, ενώ σαν μέσο όρο θα «παίξει» στα 8άρια. Είδαμε ακόμη και 6,5 λ./100 σε διαδρομές, οπότε ο δίλιτρος δεν χρειάζεται να δημιουργεί φόβους η δίλτρη φύση του.

Σαν αυτό κανένα…

Με το μόνο roadster της αγοράς σε αυτήν την αγορά να έχει τελείως διαφορετικό, σπορ και ωμό χαρακτήρα, το Mini σε εκπλήσσει με το πόσο πολιτισμένο και ποιοτικό είναι. Ναι, η ανάρτηση έχει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά Cooper και δεν είναι σπάνιες οι στιγμές που τα αμορτισέρ θα τερματίσουν, ζωγραφίζοντας τη δυσαρέσκεια στο πρόσωπό σου. Είναι όμως περισσότερες οι στιγμές που εκτιμάς τον τόσο καλό έλεγχο του αμαξώματος.

Το τιμόνι του, αν και έχει κάπως λιγότερη πληροφόρηση σε άμεση σύγκριση με το προηγούμενο (είναι και λίγο πιο ελαφρύ), με μια-δυο καλές βόλτες και υπό πίεση θα το συνηθίσεις. Μόλις εμπιστευτείς το ακριβές μπροστινό μέρος και καταλάβεις τα όρια της πρόσφυσης, τότε το παιχνίδι αρχίζει. Το πλαίσιό του είναι φα-ντα-στι-κο. Ό,τι ακριβώς θα περίμενες από ένα Mini και καλύτερο σίγουρα από τη θερμική του παραλλαγή. Δεν είναι τόσο σπάνιο να συμβεί κάτι αντίστοιχο, μιας και οι περισσότερές ενισχύσεις στο πλαίσιο του ανοιχτού για τη σωστή στρεπτική ακαμψία (έχει ένα δέσιμο σε σχήμα V στο κάτω μέρος) εν τέλει οδήγησαν σε ένα μοντέλο πιο δεμένο από το απλό Cooper S. Και το καταλαβαίνεις! Έχει πολύ υψηλά όρια πρόσφυσης αν το οδηγήσεις στρωτά, όμως εάν το θελήσεις και με τα ηλεκτρονικά απενεργοποιημένα, η ουρά απλώνει και πλαισιώνεται σαν hot hatch, με μπόλικο ανάποδο που θα κάνει τους περαστικούς να αναρωτιούνται εάν υπάρχει πισωκίνητο Mini. Κι όμως αυτή η τάση περιστροφής είναι προβλέψιμη και ελεγχόμενη και σε βοηθάει να στρίψεις ακόμα πιο γρήγορα.

Από την άλλη, δεν χρειάζεται να οδηγήσεις γρήγορα για να το ευχαριστηθείς. Είναι μοναδική η αίσθηση να κινείσαι με την οροφή ανοιχτή, να ακούς μουσική από τα Harman/Kardon και να έχεις ένα τόσο βελούδινο μοτέρ. Στο ταξίδι κινείται με αρκετή άνεση και τον σε λογικά επίπεδα αυξημένο θόρυβο από την πάνινη. Δεν ενδείκνυται το ταξίδι με ανοιχτή οροφή, γίνεται όμως χάρη στο ειδικό αλεξινέμιο, με το οποίο όμως θυσιάζεις τα πίσω καθίσματα.

Μπορείς ωστόσο πολύ πιο άνετα να ταξιδέψεις με την κουκούλα στη θέση ηλιοροφής, που έχει άνοιγμα 40 εκατοστών. Η οροφή ανοίγει σε 18 δευτερόλεπτα αυτόματα με ταχύτητες έως 30 χλμ./ώρα, θέλει όμως σταθερό πάτημα στο κουμπί από το εσωτερικό. Ανοίγει/κλείνει και απ’ έξω με διπλό, παρατεταμένο πάτημα από το κλειδί. Θέλει επίσης λίγη προσοχή και συνήθεια γιατί η οροφή μόλις αναδιπλωθεί κάθεται ψηλά και σου κόβει ορατότητα προς τα πίσω, οπότε πρέπει να δίνεις περισσότερη βάση στους πλαϊνούς καθρέπτες ή στην υποβοήθηση τυφλού σημείου. Όμως, η αίσθηση της οδήγησης με την πάνινη κουκούλα κάτω, όπως είπαμε, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Και μάλλον το Mini Cabrio δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Always Open Timer: Από το πρώτο «ανοιχτό» Mini μέχρι σήμερα…

Κι όμως, το πρώτο Cabrio Mini δεν το έκανε η BMW. Οι πειραματισμοί των καροσερί στη δεκαετία του ’60 ήταν η αρχή της ιστορίας του ανοιχτού Mini, η οποία είναι γεμάτη χαρακτήρα, σπανιότητα και cult status. Ας δούμε όμως μια μικρή ιστορική αναδρομή του ανοιχτού θρύλου.

1960s-1980s – Ανεπίσημες ιταλικές μετατροπές

Στην Ιταλία, εταιρείες όπως η Innocenti και μικρά carrosseries (π.χ. Castagna, OCRA) δημιουργούν cabrio εκδόσεις του κλασικού Mini, χωρίς εργοστασιακή έγκριση. Σήμερα, αυτές οι εκδόσεις θεωρούνται συλλεκτικά διαμάντια.

1991 – Lamm Cabrio (Γερμανία)

Η γερμανική Lamm Autohaus κατασκευάζει έναν περιορισμένο αριθμό cabrio Mini με καλαίσθητο design και επιτυχία στις εκθέσεις. Περίπου 75 αυτοκίνητα ανοίγουν τον δρόμο για την εργοστασιακή έκδοση.

1993-1996 – Rover Mini Cabriolet

Το πρώτο επίσημο cabrio Mini, βασισμένο στο Mini Cooper 1.3i, ενισχυμένο πλαίσιο και εργοστασιακή εγγύηση. Κατασκευάστηκαν περίπου 1.100 μονάδες. Κυκλοφόρησε σε επιλεγμένες αγορές και σήμερα θεωρείται σπάνιο συλλεκτικό μοντέλο.

2004 – MINI Cabrio (BMW, R52)

Η BMW παρουσιάζει το πρώτο μαζικής παραγωγής cabrio MINI, βασισμένο στο Hatch. Με ηλεκτρική οροφή, 4θέσια καμπίνα και σύγχρονα μηχανικά μέρη, γίνεται σύμβολο αστικής ελευθερίας.

Έπειτα ακολούθησαν οι κάμπριο εκδοχές της δεύτερης (R57) και τρίτης γενιάς (F57), με την τέταρτη να μας έχει μόλις συστηθεί.

Κάτι που αξίζει να αναφέρουμε, είναι το slogan «Always Open Timer». Και δεν ήταν απλά ένα μότο, αλλά ένα πραγματικό χαρακτηριστικό που παρουσίασε η BMW στο MINI Cabrio δεύτερης γενιάς το 2009. Ήθελαν να προωθήσουν το κάμπριο lifestyle με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο και έτσι δημιούργησαν ένα ψηφιακό μετρητή χρόνου, ενσωματωμένο στο ταμπλό, για τις ώρες που ο οδηγός ήταν με ανοιχτή οροφή. Με αυτόν τον τρόπο επιβράβευαν όσους «τολμούσαν» να οδηγούν κάμπριο, ακόμα και όταν ο καιρός δεν ήταν τέλειος. Κάτι που φυσικά παραμένει μέχρι σήμερα και στην τέταρτη γενιά που οδηγήσαμε, όμως πλέον μπορείς να το δεις ακόμη και στην εφαρμογή του κινητού.