Μετά το «βάπτισμα του πυρός», με το ταξίδι μας στην Σκιάθο, είχαμε πλέον τη διάθεση και -πιο σημαντικά- την αυτοπεποίθηση να καλύψουμε αμέτρητα χιλιόμετρα με το Nissan Leaf e+.
Tου Θέμη Θεοδωρόπουλου – Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος
Αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε την Πελοπόννησο, επιλέγοντας το Λουτράκι ως τη «βάση» για τις διανυκτερεύσεις μας. Ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας, σχεδιάσαμε τις διαδρομές μας -υπολογίζοντας τις πιθανές στάσεις φόρτισης- και ξεκινήσαμε από την Αθήνα, για μία σειρά βραχυχρόνιων «ταξιδιών».
Κατά τη διάρκεια της εκδρομής μας, επισκεφθήκαμε την Κόρινθο, την Πάτρα, το Ναύπλιο (στο οποίο καταλήξαμε μέσω της «ζωηρής» διαδρομής της Παλαιάς Επιδαύρου), την Τρίπολη αλλά και την Καλαμάτα.
Τέτοιες αποστάσεις απαιτούν ανεφοδιασμό σε κάθε όχημα. Με το ηλεκτροκίνητο Leaf e+, χρειάστηκε να «γεμίσουμε» αρκετές φορές τις μπαταρίες του, ανακαλύπτοντας παράλληλα τους χρόνους φόρτισης για το συγκεκριμένο μοντέλο. Ενδεικτικά, για να φορτίσουμε από το 10% στο 80% (το διάστημα κατά το οποίο η μπαταρία φορτίζει στο μέγιστο των δυνατοτήτων της) στους διαθέσιμους ταχυφορτιστές CHAdeMO των 50 kW, χρειαζόμασταν 1 ώρα. Το Leaf e+, με τις κατάλληλες υποδομές, μπορεί να αναπληρώσει το ίδιο ποσοστό μπαταρίας σε μόλις 35 λεπτά, καθώς υποστηρίζει φόρτιση με μέχρι και 100 kW. Χρησιμοποιώντας μία οικιακή πρίζα, οι χρόνοι φόρτισης μπορεί να φανούν ...τρομακτικοί αν το αυτοκίνητο είναι σχεδόν «άδειο», αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, αρκεί λίγη ώρα στην πρίζα για να έχει αρκετή αυτονομία ώστε να φτάσει στον πλησιέστερο σταθμό φόρτισης. Φτάνοντας στο 80% της χωρητικότητας, είχαμε πάντοτε πάνω από 300 χιλιόμετρα στη διάθεσή μας.
Ξεκινώντας τη μέρα μας, μία σύντομη στάση στους ταχυφορτιστές του Σ.Ε.Α Βέλου ή του Σ.Ε.Α. Σπαθοβουνίου (αναλόγως του προορισμού), μας έδινε αρκετό χρόνο για να φάμε το πρωινό μας, όσο το αυτοκίνητο ετοιμαζόταν για να καλύψει άκοπα τις αποστάσεις της ημέρας. Στις περιπτώσεις που η μπαταρία έφτανε σε αρκετά χαμηλά επίπεδα, όταν πλέον είχε νυχτώσει, μία βραδινή φόρτιση, συνδέοντας το σε μία οικιακή πρίζα στον χώρο στάθμευσης του ξενοδοχείου, ήταν αρκετή για να επανεκκινήσουμε την πρωινή μας ...ρουτίνα, την επόμενη μέρα. Αυτό βέβαια συνέβη μόνο μια φορά, καθώς, εκτός από την χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και υψηλή αυτονομία του Leaf e+, η Πελοπόννησος πλέον έχει ένα αξιοπρεπές δίκτυο φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, με ταχυφορτιστές υψηλής ισχύος σε «στρατηγικές» τοποθεσίες και κοντά σε κάθε μεγάλη πόλη. Ταυτόχρονα, οι απλοί φορτιστές έχουν αυξηθεί εκθετικά, καθώς τα περισσότερα μεγάλα super market, αλλά και αρκετά ξενοδοχεία, διαθέτουν πλέον ειδικές θέσεις στάθμευσης για EV, με δυνατότητα φόρτισης μέχρι και 22 kW.
Θετική εντύπωση μας έκανε η αυξημένη απόσταση του Leaf από το έδαφος, ειδικά στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου. Κατά μέσο όρο, είναι περίπου ένα εκατοστό ψηλότερο από τα υπόλοιπα αυτοκίνητα της κατηγορίας. Ένα εκατοστό ακούγεται ασήμαντο, όμως έπαιξε μεγάλο ρόλο στις διαδρομές μας, καθώς οι επαρχιακοί δρόμοι έχουν -σε σημεία- μεγάλες κλίσεις και αρκετές κακοτεχνίες.
Το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν το κουμπί “Sound Off”, το οποίο απενεργοποιούσε τον τεχνητό ήχο κατά την κίνηση του αυτοκινήτου (ένα χαρακτηριστικό τόνο, ο οποίος τοποθετείται για να την ασφάλεια των πεζών), επιτρέποντας μας να απολαύσουμε τους ήχους της φύσης. Ποιος δεν θα απολάμβανε τον χαλαρωτικό ήχο των κυμάτων σε μια παραθαλάσσια διαδρομή;
Κάθε δοκιμή «μακράς διαρκείας» μας δίνει την ευκαιρία να «γνωρίσουμε» στην πραγματικότητα ένα αυτοκίνητο, από κάθε πτυχή του. Το Nissan Leaf e+ έκανε πολλά παραπάνω από αυτό, καθώς είναι το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο που έμεινε για τόσο καιρό στον στόλο μας. Μας «δίδαξε» να οδηγούμε μόνο με ένα πετάλι (με τη λειτουργία e-Pedal), ενώ μας απέδειξε ότι η ηλεκτροκίνηση είναι μία βιώσιμη τεχνολογία και πως το «άγχος της αυτονομίας» εξαφανίζεται αρκετά γρήγορα, ειδικά με τον κατάλληλο προγραμματισμό των φορτίσεων.
