Ταξιδεύουμε στην Σαλαμίνα, το μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού Κόλπου, το πιο κοντινό στις ακτές της Αττικής και το πολυπληθέστερο όλης της χώρας.
Πρόκειται για έναν δημοφιλή προορισμό, κυρίως για τους κατοίκους της Αττικής, αλλά και ένα νησί με πολλές εξοχικές κατοικίες. Συνοδοιπόρος μας σε αυτό το ταξίδι, το μικρό ηλεκτρικό αυτοκίνητο πόλης, Honda e.
Η πρόσβαση στην Σαλαμίνα είναι η πιο σύντομη και η φτηνότερη σε διάρκεια από όλα τα υπόλοιπα νησιά του Αργοσαρωνικού. Από το λιμάνι στο Πέραμα αναχωρούν ferry όλο το 24ωρο ενώ η σύντομη ακτοπλοϊκή διαδρομή μέχρι το λιμάνι στα Παλούκια της Σαλαμίνας διαρκεί μόλις 15 λεπτά. Πρόσβαση υπάρχει επίσης και από τα Μέγαρα, όπου το ferry περνάει απέναντι στην περιοχή της Φανερωμένης ενώ εκτελούνται και δρομολόγια από τον Πειραιά με προορισμούς τα Παλούκια, τα Σελήνια και τα Περιστέρια, χωρίς όμως να υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς οχήματος.
Η περιήγησή μας στο νησί ξεκινά από το ίσως σημαντικότερο μνημείο για την αρχαία ιστορία της Σαλαμίνας, τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων. Βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Κυνόσουρας, μπροστά στο θαλάσσιο χώρο όπου έγινε η ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π. Χ. Αντίπαλοι στη ναυμαχία βρέθηκαν οι στόλοι των ενωμένων δυνάμεων των Ελλήνων με 370 πλοία και των Περσών (ο Ηρόδοτος αναφέρει 1207 πλοία).
Στο κέντρο περίπου της πόλης της Σαλαμίνας βρίσκεται ο ιστορικός Ναός του Αγίου Δημητρίου, όπου υπάρχει και ο τάφος του Γεώργιου Καραϊσκάκη. Όταν ο Καραϊσκάκης τραυματίστηκε στο Φάληρο, ζήτησε να τον μεταφέρουν στην Κούλουρη, στον Άη Δημήτρη που τον είχε προστάτη, για να τον γιατρέψει. Στην πορεία προς το νησί η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και ζήτησε να ταφεί στον Ναό. Ο οπλαρχηγός ξεψύχησε μέσα στο πλοίο στις 23 Απριλίου του 1827. Η σωρός του έφτασε στο νησί, την πήγαν στο σπίτι του Αναγνώστη Βιρβίλη,(Φιλικού, οπλαρχηγού και συναγωνιστή του Καραΐσκάκη), που βρισκόταν κοντά στο ναό του Αγίου Δημητρίου. Στην συνέχεια η σωρός μεταφέρθηκε στον ναό όπου έγινε η εξόδιος ακολουθία και η ταφή.
Περίπου 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από τον Τύμβο στον λόφο “Πατρίς”, βρίσκεται το Ευριπίδειο Θέατρο. Κατασκευάστηκε το 1993 προς τιμή του μεγάλου τραγικού ποιητή Ευριπίδη, ο οποίος είχε το ησυχαστήριό του στην περιοχή Περιστέρια και με χωρητικότητα 3000 θέσεων, φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, εκδηλώσεις και συναυλίες, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Λίγα μέτρα πιο δίπλα, δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας Ελευθερώτριας. Ο ναός ήταν τάμα του νησιού για την απελευθέρωσή του από τους Γερμανούς καθώς στο λόφο αυτό είχαν σκοτωθεί λόγω ναρκοθετήσεων πολλοί Σαλαμίνιοι. Στα ερείπια των γερμανικών πυροβολείων χτίστηκε ο ναός το 1998 εις ανάμνηση της απελευθέρωσης του νησιού απ’ τους Γερμανούς στις 12 Οκτωβρίου 1944. Για αυτό το λόγο ονομάστηκε και Ελευθερώτρια και πανηγυρίζει τη 12η Οκτωβρίου.
Αφήνοντας πίσω μας το κέντρο της Σαλαμίνας, κατευθυνόμαστε δυτικότερα, στην άλλη άκρη του νησιού, όπου υπάρχει και η ακτοπλοϊκή σύνδεσή του με τη Νέα Πέραμο. Η ευρύτερη περιοχή, ονόματι Φανερωμένη, είναι γνωστή για το ομώνυμο Μοναστήρι της Παναγίας, μία ιστορική μονή που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, όχι μόνο στην πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού, αλλά και στην περίοδο της ελληνικής επανάστασης. Στο σημείο που ιδρύθηκε η μονή, βρέθηκε εικόνα της Θεοτόκου από τον Λάμπρο Καννέλο, που έχτισε το μοναστήρι το 1682, και αργότερα, μετά τον θάνατό του, και την ταφή του στον χώρο της Μονής, αγιοκατατάχθηκε από την ορθόδοξη εκκλησία με το όνομα Όσιος Λαυρέντιος. Σήμερα, το μοναστήρι διαθέτει ξενώνα και γυναικείο οίκο ευγηρίας ενώ ως μουσείο χρησιμοποιείται ο Ναός των Αγίων Αποστόλων ο οποίος αναϊδρύθηκε το 1661.
Κατά την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας, η ατμόσφαιρα στη Μονή είναι κατανυκτική, καθώς το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται η Αποκαθήλωση εντός του ναού. Το βράδυ ο Επιτάφιος συνοδεύεται από την παρουσία μικρών κοριτσιών που στέκονται στο πλάι, ντυμένες μυροφόρες. Ακολουθεί η περιφορά στις γειτονιές της ενορίας του χωριού, ενώ χαρακτηριστική είναι η πατροπαράδοτη συνάντηση των επιταφίων των ναών Αγίου Δημητρίου και Αγίου Μηνά της Κούλουρης, με πολλούς πιστούς να κατακλύζουν τους δρόμους.
Ακριβώς απέναντι από την είσοδο της Μονής, βρίσκεται ο χώρος μνήμης ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές, του Άγγελου Σικελιανού. Στο σημείο βρίσκεται η προτομή και το αναστηλωμένο, πλέον, σπίτι του ποιητή, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο. Όταν το 1933, ο Άγγελος Σικελιανός επισκέφτηκε τη Σαλαμίνα και το μοναστήρι, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά του τοπίου και εξέφρασε την επιθυμία, να του δωθεί ένας χώρος για να μείνει. Έτσι του παραχωρήθηκε το σπιτάκι στην παραλία της μονής όπου έμελλε να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του και να δημιουργήσει εκεί το σημαντικότερο μέρος του έργου του.
Πρόσβαση στο νησί
Από το λιμάνι του Περάματος με Ferry:
2,4 ευρώ για τους επιβάτες (ξεχωριστά από τον οδηγό του οχήματος), 11,1 ευρώ για το αυτοκίνητο και 1,2 ευρώ για τον οδηγό.
Κατανάλωση ενέργειας και σταθμοί φόρτισης
Ξεκινήσαμε από τη βάση μας με ποσοστό 92% και ενδεδειγμένη αυτονομία 169 χιλιομέτρων και μέχρι το λιμάνι του Περάματος, το ποσοστό της μπαταρίας ήταν στο 76% και η αυτονομία στα 151 χιλιόμετρα. Στην διαδρομή μας στο νησί, το Honda κατανάλωσε 21% μπαταρία, ενώ με την επιστροφή μας, η μπαταρία έφτασε το 34% και η αυτονομία τα 56 χιλιόμετρα.
Στο νησί της Σαλαμίνας υπάρχουν διαθέσιμοι 5 φορτιστές και στην περιοχή του Περάματος λειτουργεί ένας ταχυφορτιστής.
To αυτοκίνητο
Ο ρετρό-φουτουριστικός σχεδιασμός του εντυπωσιάζει. Από το πρώτο λεπτό μέσα στην καμπίνα του, δίνει την αίσθηση ότι είναι πιο πολύ gadget παρά αυτοκίνητο. Το τεράστιο πάνελ καλύπτει όλη την έκταση του ταμπλό και αποτελείται από τρεις οθόνες, που εκτελούν χρέη πίνακα οργάνων και συστήματος infotainment. Δύο ακόμα οθόνες που βρίσκονται στα άκρα του, προβάλλουν τις εικόνες από τις πλαϊνές κάμερες, αντικαθιστώντας τους παραδοσιακούς καθρέπτες. Τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι πολύ καλά, υπάρχουν αρκετοί αποθηκευτικοί χώροι και η ηχομόνωση είναι εξαιρετική, με τους αεροδυναμικούς θορύβους να είναι ελάχιστοι. Η ποιότητα κατασκευής και η εξελιγμένη τεχνολογία που διαθέτει το εσωτερικό δικαιολογούν και την τιμή των 38.990 €.
Οι 154 ίπποι της έκδοσης Advance, η ακαριαία ροπή των 315 Nm, το χαμηλό κέντρο βάρους, η τέλεια κατανομή βάρους (50:50) ανάμεσα στους δύο άξονες και φυσικά η κίνηση στους πίσω τροχούς, δίνουν έναν πολύ ευχάριστο και δυναμικό χαρακτήρα στην οδήγησή του. Αντίθετα, ο μικρός κύκλος στροφής τιμονιού και οι συνολικές διαστάσεις του αυτοκινήτου είναι ιδανικές για μετακινήσεις στο αστικό περιβάλλον ή, όπως στην περίπτωση μας, σε στενά δρομάκια νησιών.
