Του Πάνου Ντάνου φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος
Το μόνο που ενώνει τα Puma ST και το -συγκεκριμένο- Kona, είναι η παραπλήσια ισχύς. Γιατί κατά τα άλλα, τα χωρίζουν άβυσσοι. Ναι, περισσότερες από μία.
Στην πρόσφατη δημοσιογραφική παρουσίαση της ηλεκτρικής Mustang mach-e, ο Γιάννης Κάττωριτς (Communications & Public Affairs Manager της Ford Motor Ελλάς), αναφερόμενος στο οδηγικό ποιόν του νέου ηλεκτρικού μοντέλου της εταιρίας, αλλά και την εν γένει οδηγοκεντρικότητα της Ford, είπε χαρακτηριστικά: «Έχετε δει τι μπορούμε να κάνουμε με έναν “απλό” ημιάκαμπτο άξονα στο Fiesta ST…».
Η παραπάνω μομφή για τις αυτοκινητοβιομηχανίες δεν αφορά στη Hyundai, που διανύει την πιο δημιουργική της φάση. Από τη μια είναι η σειρά «Ν», αλαμπρατσέτα με την επιτυχημένη εμπλοκή της με το WRC, από την άλλη η υγιής στάση «ναι μεν αλλά» απέναντι στην ηλεκτροκίνηση, και κάπου πιο πέρα οι ευρείες γκάμες των μοντέλων της, αλλά και το «θάρρος» που επέδειξε πρόσφατα εμμένοντας στο segment A με το νέο i10.
Με πολύ φόρα από το i30 «Ν» και εν αναμονή των i20 και Kona με τον ίδιο, εξαιρετικό κωδικό, η Hyundai υπερθεμάτισε στη περίπτωση του τελευταίου και παρουσίασε μια έκδοση που -έστω βραχύβια και μέχρι την έλευση του «Ν»- αναλαμβάνει την ευθύνη της κορυφαίας, ειδικά στην εξοπλιστική παραλλαγή N Line.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ
Ναι, σαν αυτή που δεν αρκεί να είναι τίμια και πρέπει να φαίνεται, έτσι και οι κορυφαίες εκδόσεις μιας γκάμας πρέπει να το δείχνουν.
Στην περίπτωση του Puma η δήλωση ότι πρόκειται για το ST, τείνει στο «κάνει μπαμ από μακριά», αλλά μόνο στην περίπτωση του συγκεκριμένου χρώματος (υπάρχουν άλλα έξι που δεν μοιάζουν να έχουν βγει από μια εξωγήινη παλέτα). Όντως, αν παραβλέψουμε αυτή την απόχρωση του πράσινου, που ορθώς επιλέχθηκε για επικοινωνιακούς λόγους στο «δημοσιογραφικό» αυτοκίνητο, το ST είναι μάλλον διακριτικό και σίγουρα όχι κραυγαλέο. Αυτά που κλείνουν το μάτι στον παρατηρητή, είναι οι τροχοί των 19 ιντσών, μαζί με την ολόγυρη αεροδυναμική προίκα. Κατά τα άλλα, είναι το Puma που όλοι ξέρουμε, ένα πολύ όμορφο αυτοκίνητο, οπτικά εύληπτο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι που να «δυσκολεύει» το μάτι, οι καμπύλες του είναι πανταχού παρούσες και οι περισσότεροι θα βρουν ένα λόγο να το κοιτάξουν θετικά διακείμενοι και δεύτερη φορά.
Το Kona είναι σχεδιαστικά πολύφωνο, με την έννοια ότι το αμάξωμα του έχει περισσότερες ιδιοτυπίες. Κύριο χαρακτηριστικό και σήμα κατατεθέν της γκάμας είναι τα «πολλαπλά» φώτα, αλλά σ’ αυτή την έκδοση υπάρχουν πολλά περισσότερα για να εξονυχίσει κανείς, όπως τα φροντισμένα πλαϊνά skirts, οι αποκλειστικοί (όπως και στο ST) 18άρηδες τροχοί και η διαφοροποιημένη μάσκα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το πρόσφατο facelift επικαιροποίησε έξυπνα το μοντέλο της Hyundai και το επανέφερε αναβαθμισμένο στο προσκήνιο.
Το «μπαμ» που δεν συμβαίνει στο αμάξωμα του ST, είναι ένας δυνατός κρότος στο εσωτερικό, όπου τα προσχήματα πάνε περίπατο. Αν και πάλι δεν μιλάμε για ένα εκκεντρικό περιβάλλον, τα πάντα υποδηλώνουν το φορτισμένο της έκδοσης. Τα εκπληκτικά καθίσματα της Recaro, η ούγια «ST» στο τιμόνι και «Ford Performance» στο μαρσπιέ, τα πεντάλ και ο επιλογέας, το carbon στην κονσόλα και οι ραφές, όλα υπάρχουν για να τονίσουν το κορυφαίο της έκδοσης και να υποστηρίξουν συναισθηματικά τον οδηγό.
Στο Kona και με τις ευλογίες της έκδοσης N Line, υπάρχουν επίσης διάσπαρτα λογότυπα και σχεδιαστικές πονηριές, ενώ ο πλουραλισμός είναι καλοδεχόμενος, στην υπηρεσία της πρακτικότητας ων. Η εργονομία είναι πολύ καλή, όπως άλλωστε και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η καμπίνα των επιβατών αυτού του Kona δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα της γκάμας, που ορίζει ότι πρόκειται για ένα πολύ ευχάριστο χώρο «διαβίωσης». Στην προκείμενη περίπτωση ωστόσο, η ιδιαιτερότητα της έκδοσης υπογραμμίζεται με σαφήνεια, αλλά και γούστο.
ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ
Μέχρις αυτού του σημείου υπάρχει μια σχετική ισορροπία μεταξύ των Puma ST και Kona, που υπερβαίνει τον κοινό τόπο της κατηγορίας: συγκεκαλυμμένη επιθετικότητα, εξάρσεις στο χώρο των επιβατών, φιλικότητα προς τον οδηγό και τους επιβαίνοντες, που παρατηρούνται και στα δύο μοντέλα. Παρά τις διάφορες που ασφαλώς υπάρχουν, σχεδιαστικά, αμφότερα προσεγγίζουν επιτυχημένα το στόχο της «κορυφαίας έκδοσης», ακόμη κι αν το Kona ουσιαστικά είναι το πρώτο πιάτο ένα αναμονή του κυρίως, του «Ν». Επιπλέον, είναι και αυτή η γειτνίαση της δύναμης των 200 ίππων του Ford και των 198 του Hyundai. Το θέμα είναι ότι μετά από την παραπλήσια απόδοση, ακολουθεί το χάος.
Κατ’ αρχάς, το Puma ST δεν είναι μια τονωμένη έκδοση του μοντέλου. Δεν είναι καν ο φτωχός, πλην δημοφιλής (SUV γαρ) συγγενής του Fiesta ST, μια έκδοση που βγήκε για να βγει και να υποστηρίξει εμπορικά το υπόλοιπο lineup που ακολουθεί στον τιμοκατάλογο. Το Puma ST είναι αυτόφωτο, εξελίχθηκε επί τούτω και ακόμη και τα μηχανικά μέρη που είναι κοινά με το Fiesta, είναι διαφοροποιημένα για να διαχειριστούν αποτελεσματικά -μεταξύ άλλων- το βάρος και το ground clearance.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την ανασχεδιασμένη εισαγωγή του αέρα, την ροπή των 320 Nm (έναντι των 290 του Fiesta), τις νέες βάσεις του κινητήρα, την ανάρτηση με τον ημιάκαμπτο άξονα -που λέγαμε- και την σημαντικά αυξημένη στρεπτική ακαμψία του, αλλά και τις αντιστρεπτικές εμπρός και πίσω με την μεγαλύτερη διάμετρο. Τα προηγούμενα, είναι μερικά μόνο από τα τεκμήρια της σημασίας στη λεπτομέρεια που έχει δώσει η Ford.
Στο Kona, οι αλλαγές στις ρυθμίσεις σε σχέση με τις «απλές» εκδόσεις, είναι περιορισμένες, αλλά σημαντικές. Η πολυμήχανη (αυτό, ειδικά για τη γκάμα του Kona πλησιάζει την κυριολεξία) Hyundai επενέβη στην ανάρτηση και τα αμορτισέρ προκειμένου να περιοριστούν οι κλίσεις, που ναι μεν δεν ήταν έντονες, αλλά σε ένα τέτοιο μοντέλο θα έγερναν άχαρες.
Μπορούμε να μιλάμε ώρες για τον χαρακτήρα του κάθε μοντέλου, αλλά όχι για τις διάφορες μεταξύ τους. Η σύγκριση μεταξύ τους είναι «νομότυπη», λόγω κατηγορίας και ισχύος, αλλά η αποστολή τους είναι, τελικά, ολότελα διαφορετική και αυτό είναι άμεσα αντιληπτό από τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά.
Το Puma ST είναι τόσο ακραίο όσο η ύπαρξη της επιλογής «Track» στα οδηγικά modes, δηλώνει εμφατικά ότι ένα οδηγικά στρατευμένο αυτοκίνητο που συμπτωματικά έχει πολύ καλούς χώρους, παράστημα crossover και ικανότατο χώρο αποσκευών, και δεν προσποιείται ότι είναι ένα «σβέλτο» αλλά και άνετο SUV. Ο τρικύλινδρος κινητήρας των 1,5 λίτρων είναι στα καλύτερά του και έχει διαγράψει από το λεξιλόγιό του την λέξη «υστέρηση». Στα προτερήματα της διαπρεπούς συμπεριφοράς του, δεν συμπεριλαμβάνεται η άνεση και προτιμάει την καλοστρωμένη άσφαλτο, όπου και μεγαλουργεί. Με το χεράκι του -μηχανικού παρακαλώ- μπλόκε διαφορικού, τη βοήθεια του εξαιρετικά γρήγορου τιμονιού (τόσο που είναι έως και αντιπρακτικό σε αστικές συνθήκες) και την αποτελεσματική ανάρτηση, συνιστά μια σχολή οδηγών, αλλά όχι από αυτές που ξέρουμε. Ακλόνητο και εξαιρετικά ακριβές στις στροφές, επαναλαμβάνει το ένα κατόρθωμα μετά το άλλο, μέχρι που συνειδητοποιείς ότι δεν κανένα από όσα προηγήθηκαν δεν ήταν τυχαίο περιστατικό.
Στο Kona ο πρωταγωνιστής είναι η άκοπή απόδοση, η αβίαστη οδήγηση, η άνεση και η ποιότητα κύλισης. Οι 198 ίπποι του μπόλικου, τετρακύλινδρου μοτέρ των 1,6 λίτρων είναι η χρυσή εφεδρεία για να οδηγήσεις γρήγορα και να απολαύσεις το εξαιρετικό πλαίσιο, αλλά η αίσθηση του τιμονιού σε περιορίζει. Από την άλλη όμως, τα περιθώρια πρόσφυσης είναι πραγματικά μεγάλα, λόγω και του συστήματος Advanced Traction Cornering Control, αλλά και του συστήματος τετρακίνησης. Αυτό το τελευταίο, πέραν της επωφελούς λειτουργίας σε σχέση με τα οδηγικά χαρακτηριστικά, νομιμοποιεί το Kona σαν ένα «τυπικό» SUV, με δυνατότητες κίνησης έκτος δρόμου.
Και η ουσιώδης διαφορά των δύο μοντέλων, είναι ακριβώς αυτή: Με το Kona (και 28.000 ευρώ και κάτι ψιλά), ψάχνεις να βρεις τον «ελεύθερο χρόνο», για να χαρείς την ευκολία του εξαιρετικού αυτόματου κιβωτίου των 7 σχέσεων, να κάνεις τας πάντα, επιτυχημένα, και σ’ αυτά φυσικά περιλαμβάνονται οι γρήγορες βόλτες. Με το Puma ST ψάχνεις μια πίστα για να πειραματιστείς με το «ζύγισμα» του αυτοκινήτου και το «κοντό», χειροκίνητο κιβώτιο.
