Tα επικαιροποιημένα C3 και Ibiza, βρίσκουν απέναντι τους τα κραταιά i20 και Clio και, όλα μαζί, σέρνουν το χορό των supermini, φιγουράροντας σε υψηλές θέσεις της δημοφιλέστερης κατηγορίας.
https://youtu.be/bPkENJtOK5Q
Του Πάνου Ντάνου φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος
Το γεγονός ότι τα supermini είναι ο πυλώνας της αγοράς αυτοκινήτου, είναι αυταπόδεικτο από τα στοιχεία των πωλήσεων. Και εδώ δεν πρόκειται για «δημιουργική στατιστική», αλλά για αμείλικτους αριθμούς και αδυσώπητα ποσοστά. Έτσι, βλέπουμε ότι το segment πλησιάζει το 30% (28,34%) και, αν πονηρά σκεπτόμενοι προσθέσουμε και τα Β-SUV, προσεγγίζουμε το 50% (όλα αυτά για το 7μηνο της τρέχουσας χρονιάς).
Και, όπως έχουμε σημειώσει και στο παρελθόν, δικαίως η κατηγορία επιτυγχάνει αυτά τα νούμερα γιατί τα supermini είναι οι ελβετικοί σουγιάδες των αυτοκινήτων και μπορούν να επιτελέσουν πολλά καθήκοντα, να καλύψουν πολλαπλές ανάγκες, να βολευτούν στις αστικές κυκλοφοριακές συνθήκες και να μην αγκομαχήσουν στον αυτοκινητόδρομο.
Με το παραπάνω, ουσιαστικά προλέγουμε το συμπέρασμα της συγκριτικής δοκιμής: τα σημερινά supermini είναι ικανά -σχεδόν- για τα πάντα.
Το ανανεωμένο Ibiza είναι το αειθαλές, και, παρεμπιπτόντως δημοφιλέστερο μοντέλο στην ιστορία της Seat, το όνομα του οποίου μάλλον παραπέμπει περισσότερο στο αυτοκίνητο, παρά στο διάσημο νησί των Βαλεαρίδων. Εξίσου οικείο είναι και το σχήμα του που παρέμεινε απαράλλαχτο, με εξαίρεση τα νέα φωτιστικά σώματα, αλλά και την πολύ όμορφη, «καλλιγραφική» γραμματοσειρά του λογότυπου στην πίσω πόρτα. Οι αλλαγές είναι ουσιωδέστερες στο εσωτερικό, όπου η ποιότητα των υλικών είναι σημαντικά αναβαθμισμένη, αλλά όχι και η συναρμογή. Πάντως, είναι γεγονός ότι ο χώρος των επιβατών στο μοντέλο της Seat είναι τώρα πια ιδιαίτερα ευχάριστος και εναρμονισμένος με την εποχή της συνδεσιμότητας. Η σχεδίαση της κεντρικής οθόνης είναι νέα και το πλαίσιό της είναι ευχάριστα ρετρό και όχι δυσάρεστα παλιομοδίτικο. Η θέση οδήγησης συνεχίζει να είναι από τις καλύτερες στην κατηγορία, όπως άλλωστε και η εργονομία των διακοπτών και χειριστηρίων, ενώ μεταξύ των τεσσάρων μοντέλων το Ibiza τερματίζει δεύτερο στον διαγωνισμό για τον μεγαλύτερο χώρο αποσκευών με 355 λίτρα, όπου πρωταθλητής στέφεται το Renault Clio με 391 λίτρα με τουλάχιστον σε σχέση με τα i20 και Clio (300 και 352 λίτρα για τα C3 και i20, αντίστοιχα).
Στις γωνίες του Seat, το Citroen C3 κάνει ρελάνς με το σχεδόν bubble car αμάξωμά του, που είναι -με διαφορά- το πιο χαριτωμένο από τα τέσσερα μοντέλα και αυτό δεν αναφέρεται συγκαταβατικά. Εδώ, η ανανέωση έφερε περισσότερες αλλαγές εξωτερικά και εσωτερικά, αλλά και πάλι, η εικόνα είναι γνώριμη και το C3 αυθωρεί αναγνωρίσιμο. Τα airbumbs, «σήμα κατατεθέν» της Citroen, είναι επανασχεδιασμένα, όπως άλλωστε και οι προφυλακτήρες και τα φώτα. Στο εσωτερικό η πρωτοτυπία δίνει (ιδιοτυπίες) και παίρνει (την ανία) και παντού υπάρχουν ευχάριστες λεπτομέρειες. Η οθόνη είναι ενσωματωμένη στην κεντρική κονσόλα και υπάρχουν αρκετές πρακτικές θήκες, ενώ τα καθίσματα προβιβάζουν την άνεση, αλλά υστερούν σε πλευρική στήριξη. Πάντως, το γεγονός ότι το C3 κλείνει το μάτι στο νεανικό κοινό, είναι ενδεικτικό και από τους δεκάδες πιθανούς χρωματικούς συνδυασμούς και τις δυνατότητες εξατομίκευσης. Στο αμάξωμα του i20 οι ακμές κάνουν πάρτι.
Το μοντέλο της Hyundai είναι ακόμη πιο γωνιώδες σε σχέση με το Ibiza και βρίσκεται στον αντίποδα του καμπυλόγραμμου C3. Το σχήμα του είναι έντονο, σαφές και «ορισμένο» στο πλαίσιο της οπτικής ταυτότητας της εταιρίας, βρίθει ιδιοτυπιών με τις ακμές να κάνουν πάρτι. Χαρακτηριστική της σημασίας που έχει δοθεί στη λεπτομέρεια είναι η τάπα της βενζίνης που φιλοξενείται στη γωνία που σχηματίζει το αριστερό πίσω φως. Η σχεδιαστική συνέχεια στον χώρο των επιβατών εξασφαλίζει την ιδιαιτερότητά του. Οι γρίλιες κατά μήκος του ταμπλό είναι μία από τις αρκετές παρεκκλίσεις από τα συνήθη, που δείχνουν ότι η Hyundai ήταν είναι πολύ καλά διαβασμένη στο μάθημα της καινοτομίας. Και αυτό, σε έναν κόσμο ομοιοτυπίας μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Στην Renault πάλι, επιμένουν στο σχεδιαστικό μοτίβο που έχει εξασφαλίσει στο Clio, πρωτιές και πρωτιές στην πωλήσεις στην ευρωπαϊκή αγορά. Όντως (όπως και στην περίπτωση του μοντέλου της Seat) το Clio είναι από τα πιο χαρακτηριστικά αμαξώματα που κυκλοφορούν εκεί έξω και στην πέμπτη, αισίως, γενιά του παραμένει ιδιαίτερα όμορφο και αναμφίβολα οικείο. Οι κατασκευαστικές «σχολές» έχουν αφομοιωθεί στο χωνευτήρι των ομίλων και κοινοπραξιών, ωστόσο, εν προκειμένω, υπάρχει μια συνάφεια μεταξύ των δύο γαλλικών μοντέλων που προτιμούν τις καμπύλες επιφάνειες, αν και η προσέγγιση στο Clio είναι πιο αυστηρή (αλλά όχι σοβαροφανής). Στο εύτακτο εσωτερικό, η οθόνη κλέβει την εντυπώσεις με το σχήμα της, αλλά και το γεγονός ότι είναι ελαφρά στραμμένη προς τον οδηγό, σε μια δήλωση οδηγοκεντρικότητας και τα καθίσματα ισορροπούν μεταξύ της άνεσης και της καλής πλευρικής στήριξης.
Τρικύλινδροι κινητήρες για όλα τα μοντέλα, ουσιαστικά ίσοι κυβισμοί με εξαίρεση την γενναιοδωρία των 1,2 λίτρων του Citroen C3, όμορες καταναλώσεις και χειροκίνητα κιβώτια, είναι τα βασικά δεδομένα για τα αυτοκίνητα της συγκριτικής δοκιμής. Όσον αφορά στην ισχύ, τα C3 και Ibiza οδηγούν την κούρσα με 110 ίππους, το i20 ακολουθεί με 100, ενώ το Clio αποδίδει 90 ίππους.
Παρά τα σημεία σύγκλισης, κάθε μοντέλο επιλέγει το δικό του οδηγικό δρόμο και αυτός στην περίπτωση του Ibiza είναι η ισορροπημένη «συμπεριφορά», το γεγονός ότι μπορεί να κάνει «τα πάντα». Διασκεδαστικό υπό προϋποθέσεις αλλά και αρκετά άνετο, το Seat είναι το πασπαρτού που δεν φέρνει αντιρρήσεις στον αυτοκινητόδρομο, και δεν αρνείται μια σβέλτη βόλτα. Το τιμόνι έχει πολύ καλή αίσθηση, ο επιλογέας του κιβωτίου ακόμη καλύτερη και συνιστά άλμα σε σχέση με το παρελθόν.
Το C3 είναι το πιο άνετο όλων, αλλά το τίμημα είναι οι κλίσεις του αμαξώματος. Δεν επηρεάζουν στο ελάχιστο και μάλλον συνηθίζονται γρήγορα, σαν ένα τερτίπι του χαρακτήρα. Η ποιότητα κύλισης είναι θαυμάσια και η απόκριση του κινητήρα ευνοείται από τα μπόλικα κυβικά. Θα θέλαμε το τιμόνι λιγότερο «φλύαρο»; Ναι. Από την άλλη, μήπως προτιμάμε την ευχρηστία σε συνθήκες πόλης, με δεδομένο ότι το αστικό περιβάλλον είναι το -κύριο- πεδίο δράσης του C3; Μεγαλύτερο ναι.
«Σφιχτότερο» όλων, το i20 τσιγκουνεύεται τις κλίσεις και διαπρέπει στους επαρχιακούς δρόμους. Τρόπον τινά, η δυναμικότητα του αμαξώματος δίνει μια υπόσχεση, που οδηγικά τηρείται στο ακέραιο. Παρά το προηγούμενο δε, η άνεση δεν πλήττεται παρά μόνο στις έντονες κακοτεχνίες. Ο κινητήρας έχει εξαιρετική απόκριση και το τιμόνι είναι αρκετά ελαφρύ, αλλά «πληροφορεί» επαρκώς.
Το Clio εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο κάθε έναν από τους ίππους του κινητήρα, τόσο που η διαφορά του σε σχέση με τα άλλα μοντέλα (και κυρίως αυτά των 110 ίππων), είναι δυσδιάκριτη σε μια συγκριτική διαδρομή. Η ανάρτηση αποδίδει περίφημα και η ισορροπία που παρατηρούμε στο Ibiza, εδώ έχει περισσότερο βάθος και ουσία και τα δυναμικά χαρακτηριστικά του Renault, είναι το δίχως άλλο ένας από τους λόγους της πανευρωπαϊκής του δημοφιλίας.
